Ελπίδες έπονται

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

μ' όποιον δάσκαλο καθήσεις...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μου λείψαν’ οι μικροί μου νεοσσοί
Και να ‘τους, που τους βλέπω με φτερά
κύκλους να διαγράφουν τολμηρά
μ’ αλαζονεία της νιότης περισσή
Ο ουρανός μικρός, δεν τους χωρά

Στα μάτια τους το μέλλον –το θηρίο–
μοιάζει θερμή υπόσχεση μνηστής
Μα ο χρόνος, τοκογλύφος δανειστής
χρεώνει ακριβά το θεωρείο
και τους ορίζει μ' απειλή ειρκτής

Κι εγώ, που θρέφω μύθους στην καρδιά
ζώντας σε μια παράλογη εφηβεία
εύχομαι με μιαν άγρια προσδοκία
να ‘ναι αυτοί η εύφορη σοδειά
του θέρους, που δε θα ‘χει ηλικία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-10-2008