Αγάπη

Δημιουργός: AndreasChristodoulou

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αγάπη,αγάπη παλιό ιερό πιοτό
Νεχτάρι άδολο και πλούσιο μαντικό
Σε νιώθω τώρα μπρος στα χείλη μου ολόαγνη να πνές
Να σκάβεις πλατιά την ηδονή στων ορίων μου τις γραμμές

Αγάπη,αγάπη διαλεχτή ,κάτω απ’το χάδι του Θεού
Πλημμύρα π’ανεβαίνεις απ’τη φτέρνα μου ως το νού
Σαν άγριος ποταμός
Σαν ήλιος ταξιδιάρης ,σαν σεισμός

Σε κατέχω τώρα ολόγυμνη ψυχή
Πλάση του αντρός απ’την αρχή
Σε κατέχω μες στη δίνη των καυμών μου
Μες στο θάμπος των φρενών μου

Ξεχειλίζει το βαθύ σου γέλιο σαν κρεμμαστή πηγή
Και μιά αιώνια λαχτάρα
Αυτούσια των αισθήσεων η πεντάδα
Ξανοίγει για να σε δεχτεί

Αγάπη ,αγάπη πίνω στερνός το αδρό πιοτό σου
Την ώρα που μαζώνει μπόρα ο ουρανός σου
Δεν είσαι ένας σταθμός ,είσαι η ζωή κι θάνατός μου
Είσαι το αίμα του αίματός μου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-10-2008