Για την ζωή

Δημιουργός: Grisio

Μην πυροβολήτε τον πιανίστα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Για την ζωή

Κομμάτια της ζωής φτερουγίζουν μπροστά μου,
αισθάνομαι αθάνατη την ψυχή,
γιατί όμως η καρδιά να πονάει, να 'ναι τόσο μικρή;

Σηκώθηκα το πρωί να δω τον ήλιο
έψαξα πολύ... μα δεν τον βρήκα
γιατί μόνο στα όνειρα... σε αστερισμούς σου μπήκα;

Βρέθηκα μόνος με το πάθος
μαζί του κάθ' όνειρο ωραίο,
τι είναι αυτό που μ'οδηγεί; η ευαισθησία; το μοιραίο;

Άφησα την σκέψη ελεύθερη
και πέταξε στα θεία
για όλα εγώ υπεύθυνος; ή όλος αθανασία;

Δάμασα τον πόνο και τον σέλωσα,
κάθισα από πάνω για να φύγω,
είναι αλήθεια πως δεν ένοιωσα; είναι αλήθεια... ή κάτι κρύβω;

Πήρα την ζωή και περιπάτησα,
βγήκα και βρήκα ότ' είν' ωραίο
γιατί ό,τι έχω εγώ να χάνεται; γιατί να φαίνεται λαθραίο;

Έψαξα την ευτυχία στο δάσος σου
χάθηκε εκεί μέσα η ψυχή μου
βαθιά κοιτώ στα μάτια σου, αξίες στην ζωή μου;

Έδωσα στο φεγγάρι όνομα,
μου 'πε κι αυτό «θα φύγω»
ίσως κανείς δεν γνώριζε... ή το 'νιωσαν για λίγο;

Είναι ωραία τα μάτια σου
μάτια μιας νύχτας μ'άστρα
γιατί δεν είν' ανθρώπινα; να γκρέμιζαν τα κάστρα;

Κι εγώ ξανά πλησίαζα
έφτανα στην πηγή σου
γιατί λοιπόν δεν μ'άφησες, να κλείσω την πληγή σου;

Εφούντωσε στα στήθη μου
το πάθος άγρια φίδια
τι είν' αυτό που μ'άδειασε; τι θέλεις τα στολίδια;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-02-2005