Aτιτλο

Δημιουργός: AndreasChristodoulou

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στη μοίρα μου την άθλια θα σκύψω
Και θα βαδίσω θαρρετά προς το μοιραίο
Κι απο ντροπή το πρόσωπο μου θα καλύψω
Γιατι τόσο σ’αγάπησα και φταίω

Δε σου καταλογίζω τίποτε κι η τύψη
Την ομορφιά σου ας μη μαράνει
Καλύτερα ένας άλλος απο θλίψη
Κάποια βραδιά μονάχος να πεθάνει

Ω που κατάντησα μοιραία
Την πίκρα τη δική μου να ποτίζω
Τον οίχτο να ζητώ χυδαία
Και να ζώ ακόμη και το φώς να τ’αντικρύζω

Τον ανδρισμό,την περηφάνια μου στην άκρη
Κουρέλια τα επέταξα και πάνε
Βρεγμένα στο πικρότερο μου δάκρυ
Και πια δε με μεθάνε

Όλα κοιμούνται γύρω παγωμένα
Κι εγώ θρηνώ την άχαρη ζωή μου
Με ειρωνεύονται τα περασμένα
Με λυπάται ακόμη κι η καλή μου

Ακούω μονάχα το σκοτάδι
Φριχτά ν’αντιβοά τους στεναγμούς μου
Κι αισθάνομαι πολύ κοντά στον Άδη
Που θα δώσει ενα τέλος στους καημούς μου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-10-2008