Κι όμως κάποτε

Δημιουργός: Ιππαρχος, Δημήτρης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κυοφορούσε η νύχτα το ξημέρωμα
κατάβαθα στα μαύρα της τα σπλάχνα
ωδίνες άντεχε χωρίς να βγάζει άχνα
με προθυμία άφηνε σε σένα το μωρό της
έκρυβε ακόμα και τον στεναγμό της
δεχόμενη της γέννας το μαχαίρωμα

Ανθοφορούσε ο χειμώνας στην αγκάλη σου
σε στόλιζε με ρόδα και ζουμπούλια
απλόχερα σου πρόσφερε η πούλια
των άστρων τα πολύτιμα ασήμια
μετανιωμένη ερχότανε η ασχήμια
και ταπεινά προσκύναγε τα κάλλη σου

Ομόρφαινε ο κόσμος με μια σου εμφάνιση
γαλήνευες τη θάλασσα με το βλέμμα
η πιο μεγάλη αλήθεια έμοιαζε ψέμα
ο θάνατος σταμάταγε επιτέλους να σκοτώνει
αυτοκτονούσε στων χεριών σου την αγχόνη
και η ζωή έπαυε να’ ναι άδικη και άνιση

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-11-2008