Γερνάω

Δημιουργός: MARGARITA

Στην ποίηση γένους θηλυκού....καλημέρα αγάπες μου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Γερνάω μάτια μου μέσα στη τιμωρία της σιωπής σου.
Κρυώνει το κορμί μου. Χάνεται το μυαλό μου σε διαδρόμους.
Σε αποζητώ ανέφικτο μου. Ρυτίδωσαν οι λέξεις μου. Σε θέλω.
Τα όνειρα μου σκοτίδιασαν και μοιάζουν σχισμές. Λείπεις.
Ανησυχώ. Αν τα δάκρυα είχαν γραφή, πόσα θα μαρτυρούσαν.
Και η θλίψη, αν είχε φωνή, θα ακούγονταν σαν παλιό πικάπ
που κόλλησε η βελόνα «μίλησε μου…μίλησε μου…μίλησε μου».
Γερνάω καλέ μου και σκίζω τα χαρτιά μου τα ζωγραφισμένα.
Ο ήλιος βγαίνει το βράδυ και φωτίζει το όνειρο μου, άπιαστο μου.
Βρέχει λάβα. Το φως του φεγγαριού δεν φτάνει να ανθίσει το γιασεμί
στον ροδόκηπο του ονείρου μου. Μίλησε μου αγαπημένε μου.
Δεν φτάνουν οι αναμνήσεις. Δεν φτάνουν, το όνειρο να γίνει αλήθεια.
Πεθυμώ την φωνή σου, το χάδι σου, την ματιά σου. Ποθώ εσένα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-11-2008