Ε, πρίγκιπά μου αντέχεις;

Δημιουργός: utterly sweet, Μαρίτσα{αλά Διαμαντή}

...όσο πολύ μ'αγαπάς..τόσο θαρρώ με ξεχνάς..κύμματα ντύνεσαι κι έτσι αφήνεσαι..μες τη ψυχή να γυρνάς

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απρόσιτα χρόνια, ακέραια λάθη
πάλι τα ίδια,
λες και'βάλαν τη ζωή μου να παίζει σ'επανάληψη
κι ύστερα τί;
Πάντα μετράς τα βήματα όμως ξεχνάς τα πόδια που τα κάνουν
κι ύστερα τί;
Πάλι θα λες πως πίστεψες στο καταδικασμένο
θα κάνεις ν'ανάψεις τις στάχτες απ'τα φιλιά
να λυγίσεις τα πιο ψηλά σου όνειρα
-έτσι για να τα τυλίξεις με τα χέρια-
να αναζητάς τον πρίγκιπα σ'εκείνο εκεί τ'αστέρι
κι ύστερα τί;
Ύστερα πρέπει να ρωτάς αν σ'αγαπά κι εκείνος
τί θα'χτιζε στα μάτια σου επάνω
κι ως πότε θα χανόταν στον δικό σου τρελό κόσμο..
Καρδιά μου πες μου..
φτάνει η τρέλα σου για να μ'ακολουθήσεις;
Να δεις τα μάτια μου άγρια βουνά που καλπάζουν πέρα απ'τον κόσμο μας;
Μην προσπαθήσεις να τα εξημερώσεις,δεν θα μπορέσεις..
Αντέχει η τρέλα σου να σκαρφαλώσει στο φεγγάρι
και να ουρλιάξει από 'κει πάνω 'σ'αγαπάω';

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-11-2008