έστω για λίγο

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με τρόμαζαν πάντοτε όσα μου χαρίζονταν
-και μου χαρίστηκαν πολλά μέχρι τα τώρα-
όσα αποκτούσα δίχως αγώνα περισσό, με δίχως κάματο
πάντοτε τα κατείχα ανασφαλώς
κι αυτό εξαιτίας ίσως μιας έμφυτης καχυποψίας
που ελλοχεύει μέσα στα μάτια μου…
μέλος, βλέπεις, κι εγώ της κοινωνίας των ανθρώπων
διδάχτηκα καλά
πως εύκολα ό,τι δίδεται, παίρνεται εύκολα πίσω…

Με τρόμαζαν πάντοτε τα μισοειδωμένα ευτυχισμένα όνειρα
-Κι είδα ως τα τώρα, άπειρα από δαύτα -
όσα μου αφήνουν την πίκρα του ημιτελούς στα χείλια
και μου στερούν την ευτυχία να τα αγαπήσω ολάκερα
γιατί μου υπενθυμίζουν ίσως
όσα στον ξύπνιο μου άφησα μισά:
κάτι έρωτες που δεν βλαστίσανε ποτέ
σχέδια που γλιστρήσανε απ’ τα χέρια μου
ενώ τα κράταγα σφιχτά
ή ακόμη και ανθρώπους με μισές ζωές
που φύγαν άκαιρα κι αναίτια πολύ από κοντά μου…

χαίρομαι απεναντίας και κομπάζω πολλές φορές
για τη δυνατότητα –χάρισμα να το πω ή κατάρα-
που μου δόθηκε απλόχερα
να συμπληρώνω, έστω στο χαρτί, έστω με λέξεις μόνο
έστω για λίγο
όλα μου τα μισά, και να τα κάνω άρτια
και που ενώ αγωνίζομαι εδώ στο μισοσκόταδο
να έχω την ψευδαίσθηση πως περπατώ
στα πιο φωτεινά μονοπάτια ετούτου του κόσμου
και πως συναγελάζομαι με τα πιο ιλαρά πρόσωπα
με τους πιο ανιδιοτελείς ανθρώπους…

δεν έχω την αξίωση να λέγομαι ποιητής…
μήτε κι ανάγκη έχω να κρίνομαι από ποιητές κι επιτροπές
εγώ απλά θα ήθελα πολύ
να ακούσω από τα χείλη
των πιο αμύητων στην ποίηση ανθρώπων
πως κάπου μες στις ασυνάρτητες μου λέξεις
αναγνωρίζουν ψήγματα δικών τους αισθημάτων…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-11-2008