Ωρα αγάπης ,προσευχής

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μη λές καλή μου, πως πάνε τα ωραία,τ’αγνά πως κλείσανε οι θύρες για σένα ερμητικά
Φτάνει ,μην πείς,πως έφτασε για σένα η άχαρη νυχτιά,.......θάναι μαχαιριά
Κι αν η ζωή σου που ήταν μαζι και θύελλα και τρικυμία,έχει τώρα χαθεί
Μην πλανεθείς,κοιμάται η νηνεμία ,μα αύριο θ’αναστηθεί

Γύρε απαλά το ξαναμμένο σου κεφάλι σ’αυτόν τον ώμο που το ζητά
Σαν παπαρούνα που σωριάστηκε απ΄το κρύο,μονάχη στην ερημιά
Ακούμπησε το χέρι σου στο χέρι μου,ω τι ευτυχισμένο χέρι
Ξανοίγω την αγάπη μου στο χρυσοφώς ,στο πιο πλάνο αστέρι

Άσε το σώμα σου φυλακισμένο βαθιά στην αγκαλιά μου
Να αδειάσει το στήθος απ’τα βογκητά μου
Μετράει η καρδιά μου τις στιγμές μας ,ακουμπισμένη στον καημό σου
Συλλαβίζει τ’όνομά σου,σπαράζει στο σπαραγμό σου

Άσε την πίκρα που στάζει απ’τα χείλη σου να τη γευτώ εγώ
Ύστερα απο τόση μαύρη δίψα ,απο τόση μοναξιά άσε το δάκρυ σου να το πιώ
Εσυ,κέρασέ με........ μόνο με την αβρή πνοή σου
Μόνο με την αγάπη σου και το γλυκό φιλί σου

Σκύψε Παναγιά παρήγορη και λούσε την με μύρα
Γίνε στον ύπνο της ,στον ξύπνο της η προφυλάχτρα μοίρα
Νάναι γυναίκα αγαπημένη στη μητρική αγκαλιά σου
Νάναι γυναίκα ταίρι μου ,παντοτινή χαρά μου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-11-2008