Η Σκια -θριλερ

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><br />
<b>Warning</b>:  session_start(): Cannot start session when headers already sent in <b>/home/stixoi/public_html/core.php</b> on line <b>23</b><br />
<html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Η Σκια -θριλερ</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Η Σκια -θριλερ</b><p>Δημιουργός: tourist( Lefkothea)<p><i> Η σκιά είναι τεράστια </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Η ΣΚΙΑ <br />
<br />
Το μαύρο άπλωσε πάνω στο τοίχο. Όλα χάθηκαν πίσω από την απόλυτη πυκνή Σκιά. Η ψυχή έσβησε …<br />
<br />
Κοιτούσα το τίποτα χαμένη. Δεν μπορούσα να νιώσω . Εγκλωβίστηκα στο κορμί μου …και εκείνο έμενε ακίνητο, χωρίς νεύρο , χωρίς θέληση , χωρίς αίσθηση ,  χωρίς ψυχή. Το μυαλό υπήρχε . Το μυαλό υπήρχε ? Το μυαλό? Όνειρο, είναι όνειρο , δεν υπάρχει το τίποτα , δεν μπορεί να υπάρχει το τίποτα , το μη τίποτα ορίζει καθορίζει το ότι υπάρχει. ¨Ετσι δεν είναι?  <br />
<br />
ΖΩ? Υπάρχω ? και αν ναι πως το ξέρω? Αυτό είναι ο θάνατος ένα μαύρο κενό ? Μια απόλυτη στατικότητα. Ο πόνος ? που είναι ο πόνος ? Τίποτα. ΤΡΟΜΟΣ , ΤΡΟΜΟΣ .Βουβός απέραντος πόνος , αγωνία , τρέλα, τι έχει συμβεί ? αγωνία τρέλα , πόνος . Να ξυπνήσω, τώρα να ξυπνήσω… Τίποτα. Παύση … Που είμαι , τι μου συμβαίνει , γιατί συμβαίνει, ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ Δεν αντέχω άλλο , το κενό δεν παλεύεται , δεν υπάρχει για να το παλέψεις , Απόγνωση , βουλιάζω βουλιάζω , βοήθεια , παύση …<br />
<br />
Χρόνος , τι σημαίνει χρόνος . Ο χρόνος μετρά την ύπαρξη καταγράφει τι στιγμή η στιγμή είναι ύπαρξη είναι ζωή είναι κάτι. Τώρα στο κενό υπάρχει χρόνος? Η στασιμότητα είναι χρόνος? Είναι μία παγωμένη στιγμή. Ένα δευτερόλεπτο μπροστά στο παν είναι ζωή ? ένα και μόνο ένα χιλιοστό δευτερολέπτου είναι ζωή ? Γιατί ? γιατί μου συμβαίνει αυτό… ΚΕΝΟ. <br />
<br />
Μπιιιιιμ, μπιιιιμ, μπιιιιμ, μπιιιιμ, μπιιιμ, μπιιιμ <br />
<br />
Ήχος , υπάρχει ήχος ακούω, νιώθω, φαντάζομαι, δεν ξέρω, κάτι κάνω πάντως  κάτι υπάρχει . Είναι ήχος . Χαρά, ελπίδα, αγωνία ,κλάμα. Είναι ήχος Μπιιμ , μπιιιμ , μπιιιμ μπιιιμ . Νιώθω , ναι νιώθω . Μπορεί και να φαντάζομαι αλλά η Σκιά δεν είναι τόσο  βαθιά. Μια ανεπαίσθητη λάμψη.  υπάρχει κάτι . Υπάρχει ήχος . Ζω? Ζω. <br />
<br />
-	Η γυναίκα με τη λευκή ρόμπα έσκυψε ελαφρά το κεφάλι της. Δεν ήθελε να δεί την τελευταία στιγμή. Δεν πίστευε ότι υπήρχε άλλωστε. Έμεινε ακίνητη και περίμενε να ακούσει κάτι από τον άνδρα απέναντι της. Όχι απαραίτητα μία λέξη, ακόμα και ένας μικρός ήχος θρήνου , ένα πνιχτός λυγμός , κάτι οτιδήποτε θα ήταν το έναυσμα για να λήξη αυτή η σκηνή. Ήθελε να σεβαστεί τη δική του στιγμή. <br />
-	Ο άντρας έμενε σιωπηλός , ακίνητος . Γύρισε προς το μέρος της και είπε «κλαίει …βλέπω δάκρυ» <br />
-	«όχι» απάντησε η γυναίκα. «Δεν κλαίει , δεν νιώθει, δεν ξέρει, είναι απλά ανακλαστική αντίδραση. Τώρα που το μηχάνημα έκλεισε έπαψε να λειτουργεί η καρδιά , ίσως λίγο υγρό  να είχε μείνει μέσα στο δακρυϊκό πόρο και να βγήκε τώρα»<br />
-	Ο άντρας έμεινε ακίνητος , με τα χέρια πεσμένα στα πλευρά του « κλαίει» επανέλαβε. Έβλεπε το κενό. Η Σκιά τον είχε κυριεύσει.              <br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-11-2008</td><td valign=top></td></table><br />