Αγαπώ,αγαπιέμαι

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Και τώρα φεύγω,ξανοίγω τα βήματά μου
Πάω να ξαπλώσω στα καρφιά μου
Να καώ στ’αμέτρητα χαρτιά μου
Που τα γέμισα με τα τραγούδια μου,με τα όνειρά μου

Μα ακούω τη φωνή μου και τρομάζω
Σωπαίνω,πεθαίνω,οχι,οχι φωνάζω
Δεν μπορώ να πεθάνω,να ο σφυγμός μου!
Υπάρχει το υπάρχω,υπάρχει η συνέχεια και κείνος ο καημός μου

Μητέρα σιωπή,πικρή κοντινή μοναξιά
Τα φτερά μου είναι,.......παραείναι αληθινά
Α εσύ δραπέτη,λιποτάχτη,κρυμμένη μου ψυχή
Δεν μπορώ να υποκρίνομαι το νεκρό,δε με παρηγορεί

Αγαπώ,μ’ένα δικό μου ρίγος ερωτικό
Κι αγαπιέμαι,οι χαρές μου δεν έχουν αριθμό
Τούτο το φώς που μου τυφλώνει τα μάτια,το προσμένω
Άλλο δεν θέλω να βλέπω ,δεν προφταίνω ν’ ανασαίνω

Νιώθω φιλικά μες στο μυστήριο του κόσμου
Γιατί η ζωή μου δεν ήταν απάτη,δεν είναι ο θάνατός μου
Γιατί ’μαι μέσα στο χώρο και το χρόνο
Μες στον δικό μου ιδιαίτερο πόνο

Ξέρω καλά τα μυστικά της σιωπής
Προτίμησα να ζώ κτάχαμα ,στο ζεστό χώμα της γής
Μοιράζομαι την μοίρα της,την παλεύω
Αγαπάω,αγαπιέμαι,φτιάχνω ποιήμτα ,δουλεύω και δουλεύω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-11-2008