Εκεί Πολυτεχνείο

Δημιουργός: Δήμητρα

Στον φίλο Τάσο και σε όσους βίωσαν τις συνθήκες της εποχής εκείνης...Και σ' όλους αυτούς που ονειρεύονται...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Εκεί Πολυτεχνείο…


Στο ραδιόφωνο ακούγεται μια φωνή…
Τέτοιες φωνές δεν έχουμε σήμερα, σκέφτομαι.
Αν ήταν φωτογραφία θα ήταν μαυρόασπρη
και όχι έγχρωμη…
Σήμερα μόνο έγχρωμες έχουμε
και με ειδικά εφέ προσπαθούμε να τις κάνουμε μαυρόασπρες,
τεχνητά…

''Εδώ Πολυτεχνείο…'' λέει η φωνή…

''Εκεί Πολυτεχνείο…'' λέω εγώ…

Και ζηλεύω, ζηλεύω αφάνταστα!
Γεννηθήκαμε σε λάθος εποχή…

Τότε πάλευες και για το πιο ασήμαντο.
Ζούσες, αγαπούσες, αγωνιζόσουν, διεκδικούσες,
αγανακτούσες, πεινούσες, ονειρευόσουν!!!!

Τώρα τα έχεις όλα και είναι όλα ασήμαντα
γιατί δεν τα κέρδισες, τα βρήκες έτοιμα
σε χρυσό δίσκο…
Και μοιάζουν τα πάντα τόσο άδεια και άσκοπα.
Τα έχεις όλα και δεν έχεις τίποτα!
Ψάχνεσαι και ψάχνεσαι και ψάχνεσαι…
Μια ζωή κάτι σου λείπει, ενώ έχεις τα πάντα…

Γεννηθήκαμε σε λάθος εποχή…
Σ’ αυτήν εδώ δεν έχεις κάτι να ονειρεύεσαι…

''Εκεί Πολυτεχνείο…''[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-11-2008