Θύμησες Καταραμένες

Δημιουργός: TarTears

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αχ, την αλήθεια πως μισώ..
Τον κόσμο τον πραγματικό..
Που δεν μ'αφήνει να απολαύσω..
Μια νύχτα πλάι σου, μεσ' το μυαλό μου..

Τα μάτια δεν μπορώ να κλείσω..
Μου απαγορεύει να σε δω..
Να σ' αγκαλιάσω, να σε χαρώ..
Πάνω στο σώμα σου να σβήσω..

Και ένα σκουριασμένο μαχαίρι αναγεννιέται..
Και σκίζει ξανά τα σωθικά μου..
Μου κλέβει τον ύπνο μεσά απ' τα χέρια..
Με χτυπάει στο στήθος δυνατά..
Το αίμα τα μάτια μου καλύπτει..
Με φοβερίζει με βάσανα από καιρό χαμένα..

Και που να τρέξω απ' το κρεβάτι να κρυφτώ..
Ποια στάχτη να τσιρίξει για να καλύψει την ανάσα μου..
Ποια φιάλη θα χωρέσει μέσα της την αυπνία..

Αχ έρωτα παραμορφωμένε..
Πότε θα φύγεις απο 'δω;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-11-2008