Τα ουρλιαχτά του νου μου Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου Αδιέξοδοι όλοι της γης οι δρόμοι, το βλέμμα στρέφεται δειλά σε ουράνια μονοπάτια! Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info [B]Τα ουρλιαχτά του νου μου[/B]
Αδρές γραμμές σφραγίζουνε τις κόχες των ματιών σου
και των χειλιών σου η φωνή μαραίνεται στο στόμα
πυκνά χορτάρια βλάστησαν στα μήκη των βυθών σου
και ‘γω μέσα στα κύματα, ψάχνω φωνή ακόμα
[B]Ψάχνω να βρω κελάηδημα μες στη βουβή μιλιά σου
κι’ ένα παλιό φτερούγισμα στα σπλάχνα να σκιρτά
έτσι καθώς στα νοερά, θα ‘μαι στην αγκαλιά σου
κι’ η μοναξιά αδέσποτη τριγύρω ν' αλυχτά
Ψάχνω να βρω την ακριβή γραμμή των οριζόντων
που ένωνε τα σύμπαντα του κόσμου μας γερά
κι’ όταν οδό δε βρίσκαμε στη γη των τόσων δρόμων
ταξίδευα κι’ ερχόμουνα με δυο χρυσά φτερά[/B]
Γυμνή φωνή ποδοπατά, τα ουρλιαχτά του νου μου
και της ψυχής μου ο σκοπός, χορδή που έχει σπάσει
μα θα ‘χω πάντα ανοιχτό το δρόμο τ’ ουρανού μου
γιατί το νιώθω κάποτε, κοντά μου πως θα φτάσεις
Ελένη Σωφρονίου
Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-11-2008 |