Ερωμενη

Δημιουργός: zpeponi, Νικος

Έχει φωτιά ακόμα μέσα αυτή η στάχτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έχω - λοιπόν, θα σας το πω -
μια μόνιμη, κρυφή, ερωμένη.
Η μοίρα μου στα δίχτυα της μπλεγμένη

Ποτέ δεν την αναζητώ
μα πάλι εδώ, για δες, πλαγιάζει
Η παρουσία της την ψυχή διατάζει

Με πλησιάζει δίχως να ρωτά
συχνά στις ώρες της δουλειάς
Μα προπάντων σ’ εκείνες της μοναξιάς

Πως με τραβάει στην αγκαλιά της
πριν τις βραδιές τα μάτια κλείσω
Και πως με πείθει δίπλα της να ξαγρυπνήσω

Διόλου δεν την απασχολεί
αν ενοχλεί ή αν την περιμένω
Μ’ έχει, όπως διαφαίνεται, για δεδομένο

Τον νου, το σώμα, την καρδιά μου
με όσο έχω πάθος της χαρίζω
Μην καταφέρω στο εξής και την ορίζω

Μα δεν συγκρίνομαι με κείνη
ένα της νεύμα μ’ αναποδογυρίζει
Λόγια και σκέψεις κι έργα μου τα καθορίζει

Τι άλλο δύναμαι να πράξω
από εντέλει ηττημένος να ενδώσω
Κι ότι ενδόμυχα ποθώ, μαζί της να βιώσω

Είν’ η πιό άγρια και γλυκιά
Η πιό αυστηρή κι ωραία
Είν’ απαλή και δυνατή
Σαν το φεγγάρι μυστική
Όπως το φως άπλετο παίρνει χώρο
Μονάκριβη σαν ένα σπάνιο δώρο

Σαν μ’ αγαπά τα λόγια της μαγεύουν
Τα μύρια κάλλη της ολόκληρο με κλέβουν
Κάθ’ ένα απ’ αυτά μπορεί και με γεννάει
Η ύπαρξη μου - άθελα της - την ζητάει
Οι πρόσκαιρες δεν άντεξαν τη σύγκριση
Όσο μοιραίες αν ήταν:

Την λένε Ποίηση

Μα τι κι αν μοιάζουν όλα αυτά αληθινά...
Το ‘ξερα πάντα: Συνεχώς με απατά!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-11-2008