Delete

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B]Delete

Δέν μπορῶ νά τό τιθασεύσω ἀλλά οὔτε καί νά τό νικήσω
Δέν μπορῶ καν νά τό πολεμήσω
Αὐτό τό τέρας πού λέγεται σκέψη κι ὁλοένα ἔρχεται ἐκεῖ πού κάθομαι ἤρεμος καί τριγυρνάει γύρω-γύρω μέσα στούς διαδρόμους του μυαλοῦ μου
Τί εἶναι λοιπόν;
Μία κόλαση. Ἕνας παράδεισος;
Μία πύρινη λαίλαπα. Ἕνα σανατόριο. Ἕνα κολαστήριο συναισθημάτων. Ἕνας ποιητικός ἀναβρασμός. Μία καταιγίδα ἀπό μνῆμες;
Ἕνα πικραμένο τώρα εἶναι κι ἕνα ἀβέβαιο αὔριο
Ἕνα λυπημένο σήμερα εἶναι κι ἕνα ξεχασμένο χθές
Κι ἐκεῖ πού λέω νά λησμονήσω τό μολύβι μου κρυμμένο στή μολυβοθήκη ξεχύνεται λυσσασμένο τό συναίσθημα
Μ’ ἔχει πνίξει
Μ’ ἔχει ζώσει συναισθήματα
Μ’ ἔχουν πλακώσει τά ὄνειρα πού ἔκανα
Ρωτᾶνε πότε θά τά κάνω πραγματικότητα
Τί μέ κοιτᾶτε ρέ!
Ἐγώ πού κλαίω τώρα, δικά μου παιδιά εἶναι, ἐγώ τά γέννησα
Ἐγώ τά βάπτισα καί τά φανέρωσα
Ἐγώ τά ‘βγαλα στό συνειδητό
Ἐγώ τά ταξινόμησα
Ἐγώ πού κλαίω τώρα θέλω νά πάρω ἕνα πιστόλι νά τά σκοτώσω ἕνα-ἕνα
Θέλω μέ ὅλη μου τή δύναμη νά πατήσω τό delete νά τά λιώσω
Ἐγώ πού βασανίζομαι τώρα θέλω νά σβήσω μαζί μ’ ἐκεῖνα καί μένα
Νά τελειώσω ὅπως ὑπῆρξα. Ἀπ’ τό ἐλάχιστο τίποτα
Νά γίνω σκόνη πού θά μέ πατᾶτε μέ τά παπούτσια σας καί θά κολλάω στίς σόλες σας κι ἀπό κάτω νά ταξιδεύω
Ἐγώ πού κλαίω τώρα. Ἐγώ μου ἔφταιξα
Τί μέ κοιτᾶτε ρέ σεῖς!
Δέν ἔχετε ξαναδεῖ ἄνθρωπο ποῦ θέλει νά διαγράψει τό παρελθόν του;
Ποῦ θέλει νά λιώσει αὐτόν τόν καταραμένο ἐγκέφαλό του πού μοιάζει μ’ ἔντερα καί γεννᾶ τά πιό ἀπίθανα πράγματα
Τή φαντασία
Κι ἀπ’ τήν πολλή φαντασία μένει νά παρακαλάει τό Θεό νά πεθάνει ὅσο πιό γρήγορα γίνεται..


γιῶργος_κ (ὅπως delete)[/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-11-2008