Κανάτι που στάζει

Δημιουργός: ΓΑΒΓΕΟΣ, γιώργος ο εκΚΑΘΗΚΑ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Η Ευτυχία δεν μοιάζει με κανάτι που στάζει κι αδειάζει
με καρδιά που σπαράζει .
Ούτε με δρόμο μακρύ που δεν τελειώνει, με πόνο
ή ζωή που παλεύει με τον χρόνο.

Είναι ο πρωινός καφές
στην δροσερή γωνιά το καλοκαίρι
το άρωμα του γιασεμιού του κατηφέ, το φούλι
το βλέμμα της γειτονοπούλας την άνοιξη
ο χυμός του καρπού το καλοκαίρι που ρέει.

Η Ευτυχία δεν μοιάζει με κανάτι που στάζει κι αδειάζει
με καρδιά που σπαράζει.

Ευτυχία είναι ο πόνος, ο πόθος, το γέλιο, το δάκρυ
το κλάμα για τον δικό σου που έφυγε νωρίς
ο πόνος για τον χωρισμό, προσώπου αγαπημένου
ο πόθος για το γήινο και το ωραίο
το γέλιο της χαράς και της λύτρωσης.

Ούτε με δρόμο μακρύ, που δεν τελειώνει, με πόνο
ή ζωή που παλεύει με τον χρόνο.

Είναι το σύννεφο που φέρνει την βροχή
η αστραπή που φωτίζει τον ουρανό
είναι ο ήλιος που καίει το καλοκαίρι
κι η σελήνη που σου φωτίζει το βράδυ.

Η Ευτυχία δεν μοιάζει με κανάτι που στάζει, κι αδειάζει
με καρδιά που σπαράζει .
Ούτε με δρόμο μακρύ που δεν τελειώνει, με πόνο
ή ζωή που παλεύει με τον χρόνο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-11-2008