Ίκαρος

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καρπός πατέρα έγκλειστου μέσα σε λαβυρίνθους
και μάνας δούλης, της ωραίας Ναυσικράτης
που μ' αποκοίμιζε γλυκά στην όμορφη αγκαλιά της
η λευκαστράγαλη, με ελευθερίας μύθους.

πετώ ψηλά και χαίρομαι που πίσω αφήνω σκόνη
με δύο κίβδηλα στις πλάτες μου φτερά
μα προτιμώ με άδοξο τέλος μια λευτεριά
παρά σε άβακα πεσσών, να είμαι πιόνι…

κοιτάτε με πως ακουμπώ με το φτερό το κύμα
πως ανεβαίνω μονομιάς στον ουρανό ψηλά
πως χρυσαφίζουνε ,στο φως του ήλιου, τα μαλλιά
χρυσό φορώ σ' ολόκληρο το σώμα μου ένα ντύμα.

κι αν ζαλιστώ, κι αν τα φτερά λιώσουνε, κάτι μένει
της λευτεριάς η αίσθηση που νιώθω όταν πετώ
κι η ελαφρότης του κορμιού. μα κι αν θα γκρεμιστώ
ικάριο πέλαγος, πλατύ κάτω με περιμένει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-02-2005