Της τρέλας

Δημιουργός: ftx, Ευτύχης Χαιρετάκης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άλλοι το κύμα αρνεύουνε με λόγια και φλουριά,
μη μυριστεί τα χάλια τους της θάλασσας η πλάτη.
Κι εμάς η γραία γοργόνα μας, με φλέματα βαριά,
φτύνει γιατί είχεν ο καπνός μια γεύσιν απ' αλάτι.

Όποτε κάθεται βαριά του ουρανού η σκεπή,
οι πιο πολλοί προσεύχονται να φύγουνε οι δαιμόνοι.
Μα το κατάρτι μας χωρίς φόβο σταλιά ή ντροπή,
με σταυροβελονιά γερή το σύννεφο γαζώνει.

Ότινος πιάνει λιμανιών τις κόγχες όλο ο νους,
πώς να τον καλοδέχονται τα πέλαγα κι οι πόντοι;
Στ' άπατα εμείς που η τρέλα μας μάς σέρνει ζωντανούς,
μιαν άγκυρα φουντάραμε με σκωριασμένο δόντι.

Καρφώσαμε τη μοίρα μας στου Νότου το Σταυρό,
κι αδειάσαμε στα μούτρα της την πίσσα απ' τα βαρέλια.
Βγάλαμε τρίχα απ' το σκοινί, κι απ' το πουλί φτερό,
να γαργαλιέται η έρημη και να ξεσπάει σε γέλια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-12-2008