Aτίθαση

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα συνεχίσω από εκεί που έχω σταματήσει
ανοίγει ο ήχος πέρασμα σ’ αίνιγμα ψάχνεις λύση
αυτή η φωνή ταξίδεψε μέσα στο δυϊσμό μας
δυο ερωτήσεις μυστικές δένουν το γυρισμό μας
αυτή η ώρα της φυγής έπαψε να ζητάει
θα δραπετεύσω στου ουρανού τα μυστικά πελάγη
λώρος της αύρας και πνοή στο κέντρο κάθε δάσους
πια δεν φοβάσαι κι έλυσες στα χέρια τα δεσμά σου
για να βαδίσεις βιαστικά να σμίξεις με το φως
άσε για λίγο να ‘μαι εγώ/ στο δρόμο οδηγός.
Άσε να πω δυο συλλαβές ασύλληπτη η στιγμή
απείθαρχα ταπείνωσες την ψεύτικη ζωή
σ’ αυτή τη μάχη τ’ ουρανού μην αρνηθείς θυσία
στο πλάι σου θα είμαι εγώ και η αμφιβολία.
Ράγισε ο τοίχος κι ο σεισμός με μήνυμα ζητούσε
να αρνηθείς, να απαρνηθείς εκείνο που πονούσε.
Δεν είχε αίμα η πληγή και φως ελευθερώνει
κάθε αντίρρηση φθηνή και η σιωπή παγώνει.
Μην κλάψεις τώρα τ’ όνειρο δειλούς δεν υπομένει
γεννιέσαι μέσα σου ξανά και γίναν’ όλοι ξένοι.
Ούτε ένα δάκρυ μη χυθεί σ’ αυτή την προδοσία
ψευδοπροφήτες άγγιξαν την πρώτη διορία.
Μα εγώ τολμώ να ευχηθώ στον άναστρο ουρανό μου
μην κοντοστέκεσαι θα πω τραγούδι στο θεό μου
σε ένα τέλος η αρχή σ’ ένα σκοτάδι η νύχτα
γεννά απόψε μια θεά που αγάπησε στ’ αλήθεια.
Παγίδεψες το ψέμα σου στον ίδιο εφιάλτη.
Αλήτεψε αυτή η στιγμή και βγήκε απ’ το χάρτη.
Ατίθασα…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-12-2008