Nefelovatis - Mantinada / Μια είν' η Αλήθεια

Δημιουργός: mantinada, Μαρία Κ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B][I]Μια είν' η Αλήθεια και το ξέρω,
Αγάπη να 'χεις οδηγό...
Σε λεωφόρους μη βαδίζεις,
στα μονοπάτια θα σε βρω...[/I]

Στα μονοπάτια αναζητώντας την ψυχή μου,
με ένα αστέρι να χω οδηγό,
αγάπη μου ‘πε κείνο πως το λένε,
και μια αλήθεια για να μη χαθώ.

[I]Δύσκολος ίσως είν' ο δρόμος,
μοιάζει επικίνδυνος και σκοτεινός,
σύντροφο να 'χεις την Ελπίδα,
δε θα χαθείς, δε θα χαθώ...[/I]

Ο δρόμος σκοτεινός φαντάζει,
Και γύρω αλυχτάνε τα θεριά,
Σύντροφο κι οδηγό μου μια Ελπίδα,
Πως την αγάπη μου θα ‘χω για συντροφιά

[I]Μαζί ως το τέρμα του θα πάμε,
χέρι με χέρι στη Ζωή,
πληγές παλιές που μας πονάνε
θα τις γιατρέψουμε, μαζί...[/I]

Μακρύς ο δρόμος και αν μοιάζει,
Όλα είναι στ’ αλήθεια μια στιγμή,
Καμιά φοβέρα δε με σκιάζει,
Σαν την αγάπη έχω προσευχή

[I]Κι αν θα περάσουνε τα χρόνια,
κι αν θα γεράσει το κορμί,
μέσα στα μάτια θ' αντικρίζεις
ποια είμ' εγώ, ποιος είσ' εσύ...[/I]

Μπορεί και να περάσουνε τα χρόνια,
Μπορεί να μοιάζει να γερνάει το κορμί,
Μα έχουμε ψυχή που ζει αιώνια,
και κει είναι που η καρδιά μας κατοικεί

[I]Και θα 'σαι σίγουρος πια τότε,
πως δρόμος ήτανε σωστός
το σκοτεινό το μονοπάτι
γιατί σ' οδήγησε στο Φως... [/I]

Κι αν ήταν σκοτεινός ο δρόμος,
Κι αν δε σε πήγε μες τη σιγουριά,
Ήταν εκείνος που σε πήρε απ’ τα σκοτάδια,
Που στην καρδιά σε πήγε πιο κοντά. [/B][/align]

[I]**Στροφές 1, 3, 5, 7 και 9 "mantinada", στροφές 2, 4, 6, 8 και 10 "Nefelovatis"**[/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-12-2008