Ένα έπος για την αναμονή στη στάση του λεωφορ

Δημιουργός: The_sound_of_muzak, Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα αφρισμένα κύματα είναι η οργή του
Και οι βροντές των ουρανών είναι η προσευχή του

Τον γέννησε ο θάνατος
Τον έθρεψε ο φόβος

Τον άνδριεψε η εκδίκηση
Τον σκότωσε ο πόνος

Είναι οι μάγοι οι σκοτεινοί
,οι όσοι έζησαν και όσοι θα ζήσουν

Ήταν τα πνεύματα αυτών.
Είναι τα πνεύματα αυτών.

Στα μονοπάτια που το μυαλό μπορεί να ακολουθήσει
είναι δεσμώτης
Και από τους τόσους τρόπους ,με τους οποίους μπορεί να τα διαβεί
φυλακισμένος

Κάποτε θέλησε μία ηλιαχτίδα φωτός να πιάσει
όμως κατέστρεψε για να δημιουργήσει

Έμοιαζε μακρινός καιρός ,όταν τα άστρα δεν σκορπίστηκαν τυχαία
Και όταν μισούσε ,για να μπορέσει να αγαπήσει

Αραχνοΰφαντο πέπλο γαλήνης γύρεψε κάποτε
Μα δε το επιθυμούσε πια ,όταν το βρήκε

Και έγινε εφιάλτης σε νεραϊδένιο δάσος
Και είναι εφιάλτης σε νεραϊδένιο δάσος


Με την συνεργασία της Ευαγγελίας
[B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-12-2008