τίποτα δεν αλλάζει

Δημιουργός: p0dhlatadixwsfr3na

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

μια βρόχη, σα κομμάτια μετεωρίτη πέφτει
είναι σκληρή και αλμυρή και τις πληγές μου τρέχει
με καίει τόσο όσο ποτέ δε κάηκε ο καιόμενος
κι αφήνει στάχτη που ποτέ αέρας δε τη παίρνει

τη γεύομαι και νοιώθω
τι πίκρα που 'χες πιεί
κι όσο κι αν θέλω να το σπρώχνω
έχει κολλήσει σα σε βράχο το σπαθί

κύμματα έρχονται μα είναι τσιμεντένια
αφού τα έκλεισε τα έχωσε ο καπνός
κι όσο κι αν ψάχνω όλα μου είναι ξένα
ομίχλη έπεσε και κρύβεται ο Θεός

κι όπου κοιτάξω μες σε βιβλία σε στίβες με χαρτιά
στο διαδύκτιο αναζήτηση να κάνω
μα πάει χάθηκε
δεν είναι πουθενά

ψάχνω για 'σένα που στη σπηλιά του τρύπωσες
και πήρες απ'της γλώσσας του
της αλλαγής το χρώμα
και δε την άφησες ποτέ
όσο κόκκινη κι αν είναι
να κοκκινήσει ακόμα

μόνο που τώρα είναι σε θέατρο τυφλών
μι' αλλη σκηνή όμως το ίδιο θέμα
κι όσο υπάρχουν δράκοι
σ'ένος παραμυθιού εικόνα
τόσο υπάρχουν και αυτοί
κι ας σκίστηκε η κόλλα
το τέλος θα 'ναι ίδιο
κι εγώ το περιμένω ακόμα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-12-2008