Αγγελικός Κόσμος

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αγγελικός κόσμος


Ο θάνατος πέρασε απ’ τη πλατεία
Και ξαφνικά ανακαλύψαμε πως έξω απ’ την αυλή μας τρέχει αίμα
Το αίμα βλέπεις από μακριά γίνεται αόρατο
Αναστείλλαμε τας εορταστικάς μας εκδηλώσεις λοιπόν
Για λίγο, μη νομίσεις…
Τα Χριστούγεννα και η πρωτοχρονιά θά ‘ρθουν κανονικά
Χέι

Καθόμαστε αμέριμνοι κι απολαμβάνουμε τη μιζέρια μας
Στο νεοαποκτηθέν με στεγαστικό τριάρι μας
Τρώγοντας σουβλάκια ντελίβερι στο χρεωμένο ακόμα σαλονάκι
Ενώ τα βλαστάρια μας παραδίπλα προσπαθούν να κάνουν ότι παίζουν
Ανάμεσα στους τόνους των παιχνιδιών που τους έχουμε σωρεύσει
Για να ξεχνούν τον εγκλεισμό τους
Και την απουσία μας
Υπέρβαροι
Και με το στόμα μπουκωμένο
Κουνάμε το κεφάλι με ειλικρινή αγωνία
Στο άκουσμα μιας οικονομικής κρίσης
Που μας φοβίζει
Κι ύστερα τσιμπάμε απ’ τις πατάτες με τη ρίγανη
Κι αρχίζουμε τα σχέδια για τις γιορτές
Ε…γιορτές έρχονται…να μη γιορτάσουμε;
Όλα κι όλα
Η φτώχεια θέλει καλοπέραση
Θα γεμίσουμε τα μπαλκόνια μας με τόνους πολύχρωμα κιτς φωτάκια
Άγιους Βασίληδες, ταράνδους, έλκηθρα, καμπάνες, δέντρα
Γιατί το διασαλευμένο σύστημα των μικρόκοσμών μας
Πρέπει να το φωταγωγήσουμε
Απ’ έξω….να το βλέπουν οι άλλοι
Μην κοιτάς που η ενέργεια σπαταλιέται.
Χριστούγεννα είναι…να μην γιορτάσουμε;
Θα ψωνίσουμε τόνους φαγητά και γλυκά με την πιστωτική μας
Για ν’ ανταλλάξουμε ρεβεγιόν, χρονιάρες μέρες
Θα πάρουμε 5 κιλά και θα παραπονιόμαστε
Χριστούγεννα είναι…να μην μαζευτούμε σαν οικογένεια;
Που έχουμε σφαχτεί για κείνο το χωράφι με τις πορτοκαλιές;;
Εκείνη η αχώνευτη η συννυφάδα φταίει…αλλά ας όψεται…
Είπαμε χρονιάρες μέρες

Κι επάνω εκεί ο θάνατος πέρασε απ’ τη γειτονιά μας
Όχι ακριβώς, δηλαδή, θεός φυλάξοι!
Και μεταξύ σπασμένων βιτρινών και υστεριασμένων mediaκών αγραμμάτων
Υποψιαστήκαμε ότι ίσως και να μην πάμε καλά
Σα χώρα, όχι εμείς οι ίδιοι προσωπικά…μη φανταστείς…
Και με μεγάλη έκπληξη ανακαλύψαμε ότι η αστυνομία έχει όπλα
Και κοίτα να δεις ένα περίεργο….τα όπλα μπορεί να σκοτώσουν!!
Και ξαφνικά μια απ’ τις καλύτερες επιλογές των μεταλυκειακών σπουδών
Ένεκα το εξασφαλισμένο μεροκάματο
Γίνεται βδελυρή κι αποτρόπαια
Και μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι
Να σου πω τώρα ότι κι ο γιος σου που πέρασε στρατιωτική σχολή
Εκπαιδεύεται για φονιάς;
Και ξαφνικά οι αλήτες, τα κωλόπαιδα,
Έγιναν παιδιά μας, ήρωες κι αθώα θύματα
Όχι γιατί καταλάβαμε τι ζητάνε, όχι…. μη φανταστείς…
Αλλά γιατί μας συγκινεί η ηλικία
Γιατί ξυπνά μέσα μας ο γονιός και σκιαζόμαστε
Σκιαζόμαστε για τη μικρή μας τη ζωούλα
Το σπιτάκι, την οικογενειούλα, τα παιδάκια μας

Ο κόσμος ήταν τόσο αγγελικά πλασμένος μέχρι πριν λίγο




Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-12-2008