χωρίς τσάντα (ε)

Δημιουργός: χάρης ο κύπριος, χάρης

Δεν ζητώ συγνώμη για την επανάληψη...τον μαθητή μου αυτόν τον έλεγαν Αλέξη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

χωρίς τσάντα (ε)

Είχα μάθει στα μαλακά
των ιδιωτικών.
Όλα τα παιδιά,
ήτανε φρόνιμα.
Πειθαρχημένα.
Με τη στολή τους.
Με βαμμένα μαύρα υποδήματα.
Υποδείγματα, με τη γραβάτα τους.
Και ένα σακίδιο άριστα.
Όταν ήρθε ο Άη Βασίλης του δημοσίου,
με έστειλαν μάγο,
χωρίς δώρα,
να προσκυνήσω τα απροσκύνητα αγρίμια
της τεχνικής σχολής,
σε μια παραθαλάσσια πόλη.
Λίγο η αλμύρα και το ιώδιο.
Λίγο ο τουρισμός.
Λίγο η αμορφωσιά τους.
Με προσγείωσαν ανώμαλα.
Μόνο με πτυχίο πολεμικών τεχνών,
επιβίωνες σε τέτοιο παρά-μορφωμένο ίδρυμα.
Μπήκα στις τάξεις και με αποκάλεσαν,
μαλθακή πρωτευουσιάνα.
Τι να κάνω, δεν ήξερα.
Πλησίασα έναν που κοιμότανε.
Παιδί μου του είπα,
Που είναι η τσάντα σου;
Και γέλασε.
Μου αρέσει το ψάρεμα, είπε.
Τον ξαναρώτησα.
Που είναι η τσάντα σου;
Και ξαναγέλασε.
Μου αρέσουν οι παρθένες.
Ρωσσίδες, Ρουμάνες, Ουκρανές.
Προτιμώ καρδιές
σαν την δική μου.
Κα(η)μένες.
Θύμωσε ο επιστήμονας μέσα μου.
Να έρθεις με τον πατέρα σου.
Πάλι γέλασε.
Και εκεί που θα του έχωνα
μία μεταπτυχιακή μπουνιά στη μούρη,
μου αντέστρεψε ένα αγράμματο σκαμπίλι στα μούτρα.
Πέθανε κύριε.
Μαλάκωσα.
Καλά παιδί μου.
Να πεις στη μητέρα σου όποτε θέλει να έρθει να.........
Δεν μπορεί κύριε.
Ήταν μαζί του στο αυτοκίνητο.
Έσκασα.
Και του έβαλα 10 με τόνο γιατί ακόμα ήταν ζωντανός.
Και πήγαινα στις τάξεις δίχως τη τσάντα μου.
Και έμαθα να τους δέχομαι χωρίς γραβάτα.
Και είδα στα χέρια τους,
τα δουλεμένα,
όλα τα άριστα.
Και έμαθα πως όλα τα παιδιά του κόσμου,
θέλουν τον δάσκαλο,
να κουβαλά εκτός από άψυχα χαρτιά
και λίγη αγάπη μέσα στη τσάντα του.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-12-2008