Αύρα,αέρας,τυφώνας,ζωή

Δημιουργός: rosestar, Ελευθερία

Όνειρα όπως οι απατηλές δροσοσταλίδες που γίνονται ατμός...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[color=red][B]ΑΥΡΑ ΑΕΡΑΣ ΤΥΦΩΝΑΣ ΖΩΗ[/B][/color]

[B] [color=purple]Αγνάντευα το λιμάνι μια ανοιξιάτικη πρωϊα και χάθηκα στο πέλαγος της θαλάσσης.Ένα απαλό χάδι αέρα,μια θαλασσινή αύρα χάϊδεψε τα κυμματιστά μου μαλλιά και ένα γλυκό μουρμουρητό αντηχούσε μέσα στα αυτιά μου.Ήμουν μόνη αλλά ήταν σαν να βρισκόταν κάποιος δίπλα μου,ένας αόρατος φίλος να μου κρατάει συντροφιά και να αφήνομαι στη δροσιά των χεριών του.Μα ξαφνικά η αύρα δυνάμωσε,έγινε αέρας δυνατός και ο φίλος αυτός έγινε εχθρικός.
Ανακάτευε τα μαλλιά μου και με έσπρωχνε επιθετικά,πάγωνε το κορμί μου αντί να το δροσίζει.Ξάφνου από μακρυά,αντίκρυσα το πλοίο της αγάπης να ξεπροβάλλει, μα ποτέ δεν το είδα να αγκυροβολεί στο λιμάνι.Ο αέρας έγινε τυφώνας.Φοβήθηκα τόσο πολύ που κρατήθηκα από ένα γέρικο θαλασσόδεντρο,αλλά αυτό το ανεμοδαρμένο δέντρο μου έσωσε τη ζωή!Έπειτα,εμφανίστηκε ένα πελώριο καράβι σαν αυτό του Τιτανικού,που το 1912 παρέσυρε στον παγωμένο Ατλαντικό αθώες ψυχές που στοίχειωσαν πια τα ύδατα του βαθύ ωκεανού.Διαλύθηκε και εκείνο το πλοίο που έβλεπα και εγώ και έγινε εκατομμύρια κομμάτια,αφού συγκρούστηκε πάνω σε έναν βράχο.Το πλοίο της αγάπης χάθηκε μέσα στην ομίχλη του τυφώνα και δεν το ξαναείδα. Έπειτα όμως από αυτήν την τραγωδία,ήρθε η γαλήνη και έφυγε ο θυμός της θάλασσας.Άνοιξα τα μάτια μου και παντού επέπλεαν συντρίμμια μαζί με τα σπασμένα όνειρά μου.Σύλλεξα τα κομμάτια,έφτιαξα μια σχεδία και σαν τον Ροβινσώνα Κρούσσο,ύψωσα τα κατάρτια μου και ξανοίχτηκα σε νέες πατρίδες.
Η τρικυμία με δίδαξε και με γύρισε στη ζωή.[/color][/B]


[color=fuchsia][B]Ο κόσμος μέσα από τα καστανά μου μάτια

Ελευθερία 23 ετών[/B][/color]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-12-2008