Η ζωή μια στιγμή

Δημιουργός: azoritis, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γερμένος σ'ένα παραθύρι χαλασμένο
ο ορίζοντας ψυχή μου πως μικραίνει
παιχνίδι λάθος κι'είναι χρόνια πια χαμένο
η ζωή σου μια στιγμή και να πεθαίνει.
Πνιγμένος στα παράλογα με μάτια ξένα
και τον ήλιο που αντέχεις λες δεν βγαίνει
στη φλέβα όνειρα κομμάτια πεταμένα
η ζωή σου μια στιγμή και να πεθαίνει.

Ζεις με τις ενέσεις δανεικές
και οξυγόνο λες αναζητώ
όλες οι ανάσες τεχνητές
το δάσος είναι λες φανταστικό.

Μονάχος σ'ένα γεφυράκι γκρεμισμένο
το ποτάμι σου θολό και πως βαθαίνει
χιλιάδες χρόνια ζεις σαν πλάσμα στοιχιωμένο
η ζωή σου μια στιγμή και να πεθαίνει.
Χαμένος σ'ένα μονοπάτι ξεχασμένο
τα χρονάκια σου σκεπάζει τώρα χιόνι
ζωή λες είσαι ένα δάσος πια καμμένο
μα γιατί ποτέ το χιόνι μου δεν λιώνει?

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-12-2008