Για Τον Δικο Μας Αλεξανδρο Γρηγοροπουλο

Δημιουργός: spanakopitaki, ΚΑΤΕΡΙΝΑ

με τον δικο μου νου...τα ονειρα του δεκαπενταχρονου αλεξανδρου και ολων των παιδιων που πιστευουν σε ενα καλητερο αυριο..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Και τι δεν θα έδινα για να μπορώ να ονειρεύομαι…
Χωρίς όρια…
Χωρίς πρέπει…
Απλά να ονειρεύομαι…
Να κοιτάζω το φεγγάρι
και να ελπίζω πως κάπου
υπάρχει μια σκάλα που θα μας ανεβάσει όλους
εκεί ψηλά…
Να κοιτάζω τη θάλασσα
και να μην σκέπτομαι τίποτα…
Να απολαμβάνω μόνο το υπέροχο γαλάζιο της…
Να σηκώνω τα χέρια στον ουρανό
και να αγγίζω τα αστέρια…
Να περπατάω στη βροχή…
Να μυρίζω το βρεγμένο χώμα…
Και να ακούω τον άνεμο
να μου ψιθυρίζει όσα η ψυχή μου θέλει να μου πει…
Να βλέπω τα πούλια να πετούν
και να γίνομαι κι εγώ ένα από αυτά…
Να παρατηρώ τα σύννεφα
και σαν μικρό παιδί…
να νοιώθω πως περπατάω πάνω τους…
Να προχωράω στο δρόμο…
και δίπλα μου να βλέπω τους αγγέλους μου…
ΟΧΙ δυστυχισμένους και ξεχασμένους ανθρώπους…
Να κλείνω τα μάτια μου και……….
να δακρύζω…
ΟΧΙ επειδή φοβάμαι…
μα επειδή δεν χωρούν την ομορφιά του κόσμου…
Να παίρνω μια κιθάρα
και με την μελωδία της να πλάθω εικόνες
και να ξεδιπλώνω τα συναισθήματά μου…
Να κοιτάζω τους ανθρώπους στα μάτια…
και να βλέπω τις αλήθειες που κρύβουν μέσα τους…
Με κούρασε η ψευτιά σας…
Τα δήθεν ‘πρέπει’ σας…
Με πονάει
το ψεύτικο χαμόγελό σας...
το ψεύτικο κλάμα σας…
οι ψεύτικες αγκαλιές σας…
Εγώ ονειρευόμουν πάντοτε…
Έναν κόσμο όμορφο…
Γεμάτο αγάπη…
Γεμάτο αλήθειες…
Γεμάτο ελευθερίες…
‘Εσείς’μπορεί να θάψατε τα όνειρά σας…
Να ξεχάσατε…
ΕΓΩ όμως όχι…
Γι’ αυτό και θα συνεχίσω να ονειρεύομαι…
Ότι και αν μου λέτε ‘εσείς’…


Καρβέλα Κατερίνα[align=left]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-01-2009