Μεθύσι

Δημιουργός: azoritis, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στης νύχτας το τρελλό μεθύσι μου, αφήνομαι
στα πέλαγα του κόσμου αρμενίζω
πουλί ξενιτεμένο κι'άπιαστο πως γίνομαι
τις παλιοθαλασσές μου φυλακίζω.
Τη μέρα κόσμος σα μελίσσι, μέσα κρύβομαι
κι'αυτό ελευθερία το βαφτίζω
και στους χιλιάδες άλλος λέω πως γίνομαι
την απουσία μου εδώ ξορκίζω.

Στης νύχτας το τρελλό μεθύσι μου, αφήνομαι
λιμάνια μακρυνά στο νου μου φτιάχνω
καράβι για ταξίδι άγνωστο πως γίνομαι
την εγκαταλειψή μου τώρα ψάχνω.
Ο κόσμος τρελλαμένος,ίδιος τους δεν γίνομαι
τα ονειρά μου κόκκινα τα βάφω
στην ελεημοσύνη σας δεν παραδίνομαι
στον ήλιο γράμματα τη νύχτα γράφω.

Στης νύχτας το τρελλό μεθύσι μου, αφήνομαι
τα γραμματά μου βόμβες με φιτίλι
και γω περιστεράκι ταχυδρόμος γίνομαι
το μήνυμα στα τάρταρα να στείλει.
Στα πέλματα της εξουσία σας δεν δίνομαι
παγίδες καλυμμένες αποφεύγω
και τη συντροφικότητα της ώρας ντύνομαι
κι'ονειρεύομαι,δειλά ξεφεύγω.

Μα έρχονται και κάτι ώρες που με λιώνουνε
η νύχτα και ο κόσμος μέσα μου απλά να σπάνε
τη γύμνια μου της ανταρσίας φανερώνουνε
στα μάτια ένα δάκρυ μου φευγάτο και ξεσπάνε.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-01-2009