Της έμνευσής μου τα πουλιά

Δημιουργός: Asterios Antoniou, τέρη

πακιστανούς;;;πέντε;;;το παρελθόν της..μου ζήτησε να της γράψω ποίημα μεσημέρι..τίποτα δεν θυμάται πια ..τίποτα για μένα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μη μου μιλάς γι'αυτούς που γνώρισες,γι'αυτούς που σ'αγαπούνε
της έμπνευσής μου τα πουλιά αλλού ντ'αλλού πετούνε
τη φούστα σου την κλαρωτή να θυμηθώ παλεύω
και μου ρχοντ' οι Πακιστανοί στο νου και αγριεύω(άκου πέντε!)

Αλλο πουλί Ανατολή κι άλλο πουλί στη Δύση
τα ντουφεκάω να μου σταθούν μα τα'χεις κυνηγήσει
δεν είναι Γιαμερσούδα μου,δεν είναι που δεν σ'έχω
αυτό το ξεπερνάω ..το άλλο δεν αντέχω..

Της έμπνευσής μου τα πουλιά ,γίνανε καρακάξες
και κάνουν κρααα !οι ρίμες μου ΩΙΜΕ! Αμέρσα τ'άκσες;
δεν θα'χα εγώ ένα δέλεο ποίημα να σου χαρίσω
την αλανιάρα σου ζωή να την ταρακουνήσω;;;

Σήμερα που με πλίγωσες για ακόμη μια φορά
το σκέφτηκα να μην σου πω το σ'αγαπώ ξανά
μα δεν θυμάσαι ΩΙΜΕ !πως ο αοιδός ο τέρι
γράφει απόγευμα,πρωί μα όχι μεσημέρι;;;

Αυτό και μόνο αυτό δηλώνει αδιαφορία
ποτέ σου δεν με νοιάστηκες ..οποία δυστυχία!
αναρωτιέμαι αν άξιζε να χάσω τα πουλιά
της έμπνευσής μου αχάριστη και άστατη καρδιά!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-01-2009