Χθες στη γιορτή μου

Δημιουργός: Τανάσης Ωραίους

γκαμώ το Αμέρσα μου... γκαμώ!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Χτες στη γιορτή μου κάλεσα όλο το γυφτοσόι
ποτέ ντε φανταζόμουνα πόσο πολύ τα τρώει…

Φορούσα σμόκιν κλαρωτό, πουκάμισο στρασσάτο
μ’ ένα λεκέ που μύριζε σκαντζόχοιρο κρασσάτο
και τον εσυνοδεύανε τρεις ρέτζες μαρινάτες
και μια καρότσα Ντάτσουν μου, ένα σκασμό πατάτες!

Ετρώγανε κι επίνανε χωρίς να λεν κουβέντα
και μετυσμένοι το πρωί, τα μού ‘καιγαν την τέντα!

Κι είχα έναν πόνο στην καρντιά, καούρα μες στα στήτια
ντεν ήταν πού φαγα πολλά, κι απότομα ρεβίτια…
ήτανε που χορεύανε στο μαχαλά μου ούλοι
και μένα η κεφάλα μου χτυπούσε σα νταούλι…

Σταμάτησα να σκέφτομαι σαν είντα ένα βεσπάκι…
μα πότε παραγγείλαμε πίτσα, κεμπάπ, σουβλάκι;
Μια κούριερ κατέφτασε, στάτηκε στο τσαρδί μου,
τυμήθηκε η Αμέρσα μου πως έχω τη γιορτή μου!

Χίλια κλαντιά από τσάπουρνα κι από μοσχακακία
μια ακανθοντέσμη μια αγκαλιά, πού χει μεγάλη αξία
κι ανάμεσα μια κάρτα της, απ’ το Πουκέ τη νήσο[/B]

[B][I]«Τανάση μου συγχώρα με, του χρόνου θα ΄μαι πίσω…
Του παραχρόνου ίσως, ναι, σε τρία πέντε χρόνια
όταν τη μάνα σου …ξερή θα βρείτε στα σεντόνια
την ώρα που θα θέλετε να φάτε μακαρόνια
κι έξω θα στήνουνε γιορτή, κοτσύφια και αηδόνια…
Χρόνια πολλά Τανάση μου ν’ ασπρίσεις να γεράσεις,
τα δόντια σου, τα νύχια σου ποτέ να μην τα χάσεις
Χρόνια πολλά Τανάση μου πάντα να ομορφαίνεις,
τις κόνιδες της κεφαλής συνέχεια ν’ αυγαταίνεις
Χρόνια πολλά Τανάση μου και ότι ποθείς μεγάλο
και όσο θα λείπω φρόνιμα… τα μάτια θα σου βγάλω!

Ένα «μπε» από τη γίδα…
και το βλέμμα της σαν είδα
εθυμήθηκα εσένα
και σε πόθησα σφοδρά

Πια δεν είμαι ηλιαχτίδα
μα γυναίκα …καταιγίδα
κι αν στα χέρια μου θα πέσεις
πάλι θα συμβεί …ζημιά!
Μια κι ακόμα παραμένει
η καρό σου αγκαλιά
ίδια, μήνες λερωμένη
πιο καρό κι από παλιά!

Μα πρώτα…

Στείλε χαμπέρι χαρωπό
με μία κουκουβάγια
και πες με πως τα τίναξε
πως τά φτυσε η κάργια…

… και θα γυρίσω αμέσως!

Σε φιλώ η Αμέρσα σου!»[/I][/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-01-2009