Ε - ρω - τικό

Δημιουργός: MAЯIA P.

.. και β - ρο - χε - ρό.. καλημέρρρρα σας...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σήμερα έριξε στην έρημο βροχή
Κι ερώτων σπόροι.. από χρόνια ραγισμένοι
Βρήκαν κουράγιο να ριζώσουμε στη γη
Κάτω από τόνους άμμου άδικα θαμμένοι...

Πώς να βλαστήσουν όμως.. δίχως φως κι αέρα ;
Με δίχως ήλιο.. πώς να φτάσουνε ψηλά ;
Πώς να γλιτώσουν απ' του σκότους τη φοβέρα ;
Πώς να αρχίσει η χαρά τους να μιλά ;...

Μα ξάφνου έπιασε μια θύελλα τρελή
Όλα τα σάρωσε φυσώντας οργισμένα
Που κόκκος άμμου πια δεν έμεινε στη γη
Παρά μονάχα κάτι σπόρια δακρυσμένα...

Όμως τα δάκρυα δεν ήτανε της θλίψης
Ήταν το θάμπος της ανέλπιδης χαράς
Και πώς την τρέλα του κορμιού σου να την κρύψεις
Όντας στο χείλος του γκρεμού της συμφοράς ;...

Πέτρα δεν βρέθηκε στο δρόμο τους καμμιά
Και για την πλέρια τους γαλήνη απορούσαν
Μα θάρρος θέλουν.. και ο πόνος.. κι η χαρά
Κι οι δακρυσμένοι σπόροι άπλετα γελούσαν...
...

Μα κάποιοι άπιστοι.. τεμπέληδες.. δειλοί
Είπαν στραβά η ρότα πάλι θα κυλίσει
Ορθά δεν έμαθαν να στέκονται στη γη
Και δεν ωρίμασε κανείς.. προτού σαπίσει...

Μα τότε ήτανε αργά.. πολύ αργά
Απ' την αρχή να χτίσουν κάτι γκρεμισμένο
Δίχως ιδρώτα δεν θερίζεται σπορά
Καθείς χαράζει το δικό του πεπρωμένο...





21-1-2009

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-01-2009