η πόρτα τ' ουρανού

Δημιουργός: pestis_cruento, annaliza

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

σε μαύρο ηλιοβασίλεμα
θα έρθω να σε βρω
τα δύο μαύρα μάτια σου
θέλω να ξαναδώ
στα βάθη της αβύσσου
θε να σε συναντήσω
το χρώμα της ζωής
στα χείλη σου ν’ αφήσω..

και σαν ο ήλιος ματώσει
και η λάμψη του θα σβήσει
η ανάμνηση φοβάμαι
μαζί του ίσως δύσει
στη χώρα του θανάτου
και πάλι θα πλανιέσαι
κι εκείνον που σε σκότωσε
ξανά θα καταριέσαι..

και κάθε απόγευμα χλωμό
μακριά εγώ θα κοιτάζω
στον ήλιο να μαυρίζει
συνέχεια θα φωνάζω
εκεί στα βάθη τ’ ουρανού
θα ψάχνω τη μορφή σου
κι ανάμεσα στους κεραυνούς
θ’ ακούω την κραυγή σου

είν’ οι στιγμές που ο ουρανός
λιγάκι πάντα ανοίγει
και η πόρτα φαίνεται αχνά
εκείνων που έχουν φύγει
και πίσω απ’τα δοκάρια της
κρυφά από κει μας βλέπουν
κι όσοι φοβούνται να διαβούν
μονάχοι εκεί στέκουν

κι αν είσαι εκεί
μην φοβηθείς
την πόρτα αυτή κοιτάω
προσμένω να φανείς
κοιτάω και πονάω
τι θέλω να σε δω
να σου ξαναθυμίσω
το πόσο σ’ αγαπώ..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-01-2009