Νύχτα

Δημιουργός: azoritis, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αλήτεψε απόψε το φεγγάρι
σεργιάνι τ'άστρα έβγαλε στη γη
με μια περίσσια καμαρώνει χάρη
και καταριέται την Ανατολή.

Ο κόσμος τρελαμμένος ησυχάζει
τα χάπια πίνει για να κοιμηθεί
η μέρα που χαράζει τον τρομάζει
και στο μαστιγωμά της πως να βγει.

Τα θέλω του κρυφά κλειδαμπαρώνει
στα πρέπει δεν μπορεί ν'αντισταθεί
και για το βιος του τάχα καμαρώνει
σε [τάξη] η ζωή του έχει μπει.

Και το φεγγάρι έξω τον προσμένει
μια νύχτα σκέτη γλύκα, σιωπηλή
μα τα δεσμά του χρόνια υπομένει
στο άψυχο που έφτιαξε κελί.

Μακάριοι στον ύπνο τους δοσμένοι
μα κάποιος δεν μπορεί να κοιμηθεί
ο εαυτός μου σουλάτσο βγαίνει
τους άλλους ίδιους πάει για να βρει.

κι'η νύχτα χίλια χρόνια μου παρέα
τον ήλιο βάζω στην αναμονή
τα άστρα το φεγγάρι μου η θέα
και όμορφη αλήθεια η ζωή.

Λευτερωμένα όλα μου τα χρόνια
δικιά μου και η ανυπακοή
κοροιδεύω ως και τα κανόνια
που στην καρδιά μου κάνουνε βολή.

Σαν παίρνει κάποτε και ξημερώνει
και με φωνάζει, έλα η αυγή
ο νους και η ψυχή μου ημερώνει
τον κόσμο που ξυπνά αναζητεί.

Και συ ρε κόσμε της αυγής
που είχες πει εδώ πως θάσαι
ταξίδεψες σε άλλη γης
σε [ξένη] αγκαλιά κοιμάσαι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-01-2009