Αγλαΐα

Δημιουργός: zpeponi, Νικος

Η δραστήρια αλλήθωρη γυφτοπούλα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μες στης Κώ τη παραλία έψαχνα για μια Μαρία
Αλλά μόνο στη Τοσκάνα γνώρισα μια στραβοκάνα

Αγλαΐα την ελέγαν και τα μάτια της μπερδεύαν
Έβλεπε Βορρά και Νότο... ταυτοχρόνως ... σε σιγόντο

Ζιγκουάλα από τις λίγες, σε κοιτούσε όπως οι μύγες
Χρήματα δε ‘κονομούσε και ποτέ της δε γλεντούσε

Έξυπνη πολύ περνιόταν, πάνω σε χαλί κοιμόταν
Η σημαία του λαού της: Το κιλίμι του παππού της

Ζούσε μεσ’ τη δυστυχία, την σνομπάραν τα λαχεία
Τι να κάνει, τι να πράξει, πως την μοίρα της ν’ αλλάξει;

Μιά καλή ώρα (ως τώρα) ξάφνου: αστραπή και μπόρα!
Φαϊνή της ήρθε ιδέα που θα βρεί λεφτά ωραία!

Θα πουλούσε το χαλί της που βαστούσε στην αυλή της
Που κρατούσε από τζάκι, δώρο του παππού Ταμτάκη

Έπλυνε λοιπόν το ντάτσουν. Είπε «όλοι αλλού να κάτσουν»
Στίβαξε το μπλε κιλίμι. Τραγουδάει ένα ταξίμι.

Γύρισε τις συνοικίες – Κυριακές μα και αργίες –
Διαλαλούσε με ντουντούκα (αχ... την είχανε στη μπούκα!)

Πέρασαν πολλοί πελάτες, μ’ ίσιες και στραβές γραβάτες,
νοικοκυραίοι, γυρολόγοι, τεχνοκράτες κι οικολόγοι

Ψάχνουν το χαλί, ρωτάνε, μεσ’ τα μάτια την κοιτάνε
«Λες αλήθεια μωρή θεία;» μα η ματιά... δεν είν’… ευθεία

Έτσι των σοφών την γνώση μ’ ένα βλέμμα έχει ταπώσει
Πρέπει να συνηγορήσουν. Αν δε θεν ν’ αλληθωρίσουν.

Η Αγλαΐα τώρα ξέρει - άλλο πια δεν θα υποφέρει -
Πρέπει το χαλί να δώσει. Τον παππού όσο κι αν προδώσει

Το πουλά λοιπόν για γάλα σε μια παλαβή τουρκάλα
Με το γάλα κάνει κρέμες. Εταιρεία στις Αρδέννες!

Μια κρεμούλα – ευρώ εφτά. Ένας σάκος με λεφτά
Μ΄ αυτά τρέχει στο Φουστάνο, τον αισθητικό το πλάνο

Κεί την έσιαξαν ωραία. Και παντρεύτηκε μοιραία
κι έζησε καλά κι εντάξει και μη βρέξει και μη στάξει

Και το δίδαγμα που βγαίνει: Τι κι αν η ματιά χωλένει
Αν κιλίμι έχεις σένιο, θα σου βγει... μαλαματένιο!

Και στα δικά μας

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-01-2009