Το διψασμένο περιστέρι

Δημιουργός: rosestar, Ελευθερία

28/1/2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[color=red][B]ΤΟ ΔΙΨΑΣΜΕΝΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ[/B][/color]

[B][color=purple]Περπατούσα μια πρωϊα στην έρημη πλατεία και εκείνη ήταν στρωμμένη με κάτασπρα περιστέρια.Βάδιζαν σκυφτά και τα τάϊζαν οι περαστικοί με σπόρους και καρπούς που είχαν στις τσέπες.Ήταν τόσο αθώα με αυτά τα γλυκά τους ματάκια,σαν μικροσκοπικοί κύκνοι που βγήκαν λίγο στη στεριά,αφήνοντας ελάχιστα τα κρυστάλλινα νερά της λίμνης. Άρχισε να ψιχαλίζει δειλά δειλά.Όλα τα περιστέρια πέταξαν ψηλά σαν αετοί,ένα μόνο έμεινε στο πλακόστρωτο της πλατείας.Τα φτερά του είχαν βραχεί και φαινόταν κουρασμένο.Ένωσα τα χέρια μου και γέμισαν ως ποτήρι με βρόχινο νερό.Το περιστέρι με πλησίασε με βήματα γοργά. Άρχισε να ξεδιψά,πίνοντας νερό από τα χέρια μου και με κοίταξε ευχαριστημένο και ανακουφισμένο.Είχε πια δυνάμεις να συνεχίσει το ταξίδι του.Φτερούγισε σαν άγγελος με κάτασπρα φτερά.Με την ανύψωσή του,διελύθηκαν τα γκρίζα σύννεφα και φώτισε ο ήλιος,σχηματίζοντας μαγευτικό παραδεισένιο ουράνιο τόξο!Τότε είδα να ανεβαίνει τα πολύχρωμα μονοπάτια,γινόμενος ατμός.
Περιστέρι φτιαγμένο από δροσοσταλίδες...γινόμενο ένα με το νερό...[/color][/B]

[color=fuchsia][B]Ο κόσμος μέσα από τα καστανά μου μάτια.

Ελευθερία 23 ετών[/B][/color]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-01-2009