Ωδή στη σήψη(μας) …

Δημιουργός: FRACTALS, ΕΥΤΥΧΙΑ

Στον ψιτ ... για ότι κατάλαβα , αν κατάλαβα ....Σύντροφοι μόνο ....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ελαχιστοποιούμαι…
Μπρος τα τείχη κάθομαι οκλαδόν ,
σφ σφ σφυρίζοντας μονότονο σκοπό.
Να μπω; Να μη μπω;
Μαδάω μαργαρίτα νάιλον που αναδύει
άρωμα της σήψης μας .
Να μπω; Να μη μπω;
Στη συζήτηση των σοφών…ακρωτηριάζω τα αυτιά μου
-μόνη- .Μπρος στον καθρέπτη της ψευτιάς μου
με το μαχαίρι της κουζίνας κομματιάζω ρεαλισμούς ,ρομαντικά.
Ψυχανέμισμα τρυπάει το ατσάλι της αύρα μου,
εισχωρεί -διυλίζεται-και διαχέεται απ΄ τους πόρους μου.
Σταλάζει της μη ανθρωπιάς μου το αίμα, στο χέρσο χώμα μας…
Φυτρώνουν αγκάθια …πεταλούδες κέρινες κεντρώνουν …
Σηκώνω το μανίκι, απλώνω τη φλέβα ,….
έλα φωνάζω.
Να μπεις; Να μη μπεις;
Γελάω, αφρίζοντας υποψίες υποκλινόμενες
στη μαργαρίτα μου.
3Χ3=6
Μπερδεύω τους αριθμούς, τα γινόμενα, τα πηλίκα
τα αθροίσματα, μιας εφεύρεσης που υπήρχε πριν εφευρεθεί .
Υπήρχε αέναα, πριν το Α και το Ω , πριν το ΟΝ…πιο
μετά και πολύ πιο πριν από μένα.
Εδώ είμαι, σας προσκαλώ να δείτε το αίμα να ρέει …
Ελαχιστοποιούμαι… πάντα έτσι ήμασταν, όλοι τυφλοί…
Μπρος τα τείχη κάθομαι οκλαδόν…και περιμένω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-01-2009