διαόλων τέχνες

Δημιουργός: montekristo

για αυτούς που φεύγουν και τους άλλους που μένουν αλλά κυρίως για όσους επιμένουν

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι μέρες που 'ρχονται οι δαιμόνοι
και σκαρφαλώνουν στο σβέρκο μου
σαν επίσημοι προσκεκλημένοι.
Δαγκώνουν κομμάτια σάρκα
κι άλλος τραβάει κατά δώ κι άλλος κατά κει
Έρχεται κι ένας μικρόσωμος βελζεβούλης
με κατσαρή ουρά και ολόμαυρη
γουρουνίσια τρίχα.
Γραπώνεται απ' το κεφάλι μου
και μου ψιθυρίζει στο αυτί:
-Άκου τι θα κάνεις.
Να, πάρε το πινέλο και ξαναζωγράφισε τον κόσμο.
Κάντον όπως σου αρέσει!
Να δούμε τι θα σβήσεις
και τι θα φτιάξεις εσύ καινούριο.
Άντε το λοιπόν. Ξεκίνα!
Και οι άλλοι κρεματζαλισμένοι
απ' το λαιμό μου, χορεύουν από χαρά.
Εμένα μου 'ρχεται να του χώσω
το πινέλο στο μάτι,
μα κει που σημαδεύω για μάτι
μόλις και πάω να το καρφώσω
γίνεται ευθύς στόμα με πύρινα δόντια.
-Άντε ωρέ διαβόλοι, αφήστε πιά.
Κουράστηκα ο έρμος!
Δεν ξεκουνάνε οι άτιμοι,
εκεί επιμονή:
-Εσύ δεν ξεκίνησες ακόμη,
πως και κουράστηκες?
Ζωγράφισε! Ζωγράφισε!
Και χορεύουν από χαρά,
με καρφωμένα τα δόντια τους πάνω μου...
Τότε δίνω κι εγώ μια
και τρίβω τη παλέτα με τα διαολοχρώματα
στη μούρη του κόσμου
και μ' ότι περισσεύει τρίβω και την δική μου.
-Τα είδες? Ανίκανος είσαι να αλλάξεις οτιδήποτε
...Για μουντζούρες μόνο κάνεις
Γελάνε όλοι μαζί και φεύγουν στα γρήγορα
όπως τα ποντίκια που μυρίστηκαν τη γάτα
Τι καψόνι κι αυτό βρε αδέρφια!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-02-2009