ποίηση χώρου εξωτερικου

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

έσυρα το γραφείο μου ως το παράθυρο.
Ήταν καιρός πολύς που η μόνη θέα μου ήταν ένας τοίχος
απρόσιτος κι απροσπέλαστος μες στη λευκότητά του.
Κι η αισιοδοξία μου επανήλθε με τρόπο μαγικό
λες και έπρεπε να δω τα σύννεφα και τη διαύγεια της ατμόσφαιρας
για να εννοήσω πως εκεί έξω υπάρχει κόσμος
κι υπάρχει χρόνος που περνά δίχως να περιμένει
πότε θα βρω τον χρόνο να το καταλάβω…

Έσυρα το γραφείο μου ως το παράθυρο.
Είναι η πιο μεγάλη επανάσταση των τελευταίων ετών μου
μιας ζωής που κυλά με δίχως ποικιλία πολλή
δίχως ανατροπές
και που μονάχα κάπου κάπου,
μιαν είδηση θανάτου αγαπημένου
έρχεται να ταράξει τα λιμνάζοντα…

Έσυρα τη ζωή μου ως το παράθυρο…
Κι εδώ με θέα πια τον ήλιο
που ανατέλλει αδιάκοπα και δύει
ίσως να καταφέρω, επιτέλους
να γράψω,
ποίηση χώρου εξωτερικού

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-02-2009