Άγγελος

Δημιουργός: azoritis, Γιώργος

Για τον φίλο μου...Άγγελο..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τριγυρνάς στης πόλης τα βουβά στενά
σαν θειάφι ο αέρας λίγος, χαλασμένος
τα γιατί σου και αυτός για συντροφιά
ο ήλιος αντιπαροχή δοσμένος.

Μουρμουρίζεις, μάλλον βρίζεις στα κλεφτά
ο νους χαρτί στο δρόμο μόνος πεταμένος
σπρώχνεις, σπρώχνεσαι μα όλοι μακρυά
ο λόγος π'ανασταίνει στην πυρά ριγμένος.

Και σαν Άγγελος γυρνάς χωρίς φτερά
ο κόσμος ξένος μακρυά σου νυχτωμένος
τ'ονειρό σου σφίγγεις νάχεις ζεστασιά
χωρίς παρέα χρόνια είσαι πεθαμένος.

Λες γαμώτο πως να κλάψω μια φορά
ασφαλειά σου η σκιά σου και κρυμμένος
και πως να κολλήσεις φίλε τα φτερά
για να πετάξεις τώρα σαν λευτερωμένος.

Τον αέρα σου και τα φτερά τα κλέψανε
σαν κατάδικο στη γη σε έχουν καρφωμένο
και ενέσεις άχρηστες πια σε φυτέψανε
και το βλέμμα και το γέλιο δολοφονημένο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-02-2009