Μπορείς...αντέχεις

Δημιουργός: l;)ena, lena

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φωνάζω... μα δεν θέλω να με ακούσεις

Σωπαίνω... μα θέλω να με ακούσεις

Σκαλίζω στο χώμα τις ρίζες μου, τη γύμνια μου, μέσα στη γή μου , οι βολβοί σου , αγγίζουν χώρο ,οι σπόροι αναπτύσουν ...., ανασαίνουν και αναδύονται ... για...

ξέρεις!!!

Δε χρειάζεσαι παρενθέσεις εσύ..Είσαι έξω από τα όρια..Μέσα μου και ξέρεις πολύ καλά

το τι και το πως..

Πινέλο στα ΄δαχτυλά το θέμα..??Έχει πάντα σημασία ή πως θα το αποδώσεις στη στιγμή που καρδιά , μυαλό και κορμί πάλλονται μην τυχόν και δεν γίνουν ένα..



Έχει τύχει να ξυπνήσω νυσταγμένα όνειρα, να φάμε μερέντα παρέα και να παίζ (ξ) ου με μπάσκετ
με το άτι της ψυχής μας στο καλάθι να δια-γράφει τρίποντα..

Δρόμο έκανα ξανά
να προβάλλω τα σωστά
κι όσα μέσα μου καρφιά
ίσια με πονάνε

ατσαλένια λάβα μου ορμά
μεσα στα βουνά μου
και το δάσος μου πονά

...

μου κόβουν τα φτερά μου

μα το στόρυ πια γνωστό
ότι έφυγε
είναι εδώ
ερχέται τις Κυριακές
και γλυκά μιλάμε

το ίδιο ηλιοβασίλεμα κοιτάμε
τι κι αν χώριστα γυρνάμε
άλλα αγγίζουμε κορμιά
κι η θάλασσα μπροστά
ξεπλένει τα κοχύλια
σε ξένα πάνω χείλια

στον ίδιο ούρανο βουτάμε
βυθό , θεό αναζητάμε
τα αστέρια τρυφερά
στα μάτια μας τα σπάμε
πόσο πουλάμε τη φωτιά
σαν μας ξεπουλάμε

το ξέρουμε καλά κι οι δυο
πως δεν μας πάει
το δε μπορώ
ομώς εχώ υπομονή
φωτιά και επιμονή
για όσα αγάπαμε

κι είναι πολλά αυτά που αγαπάμε

πολλά μωρό μου!!!!

αυτό ήταν το σχόλιο

πάμε και στο ποίημα





ακούω τους αντιήχους
να κλέβουνε δυο στίχους
απ της καρδιάς τους ήχους
σαν μας ξεγλυστράμε

αμηνύματα στο κινητό
παράπονα
που δεν είμαι εδώ
μα ούτε εσύ είσαι εδώ
μα ούτε εκεί

εικόνες μου γνωστές
ονείρων προσευχές
ακούω ανασεμιά
μια νύχτα όλο φωτιά
νερό σαν ξεγλυστράνε


πόσα έχω να σου πω
πόσα να σου δείξω
πόσα θέλω να σου πω
πόσα να μας σου αφήσω

κι ας κλέιδωσές τον ουρανό
εγώ πουλί σου θα μαι
θα βρίσκω τρόπους χίλιους δυο
ζωή μου να πετάμε

ανάσα γίνε ,μυστκό

μα κι έρωτας αγάπη μου
ζωής εσύ πετράδι
ανατολή στο βράδυ μου
φεγγάρι μου και χάδι


και πολλά άλλα
που ίσως
μες στις βογγιτσες του μυαλού
να γλύψω την πληγή μας
και σαν παιδί του αετού
σε φέρω στη ζωή μας


ΑΦΟΥ!!!!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-02-2009