Με Χιόνι και με Ψέματα

Δημιουργός: Κωνσταντίνος2004, Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όσα ονειρεύομαι η ζωή, χρωστάει κι άλλα τόσα
στ’ αλήθεια όσα έζησα, για μια στιγμή και πόσα
φεγγάρια να κουβέντιασα, στης νύχτας τη σκοτούρα
προτού ο ήλιος να φάνει και εκείνα με προδώσαν

Μισό από το βλέμμα σου, από ντροπή που γέρνει
πως πέρασες χωρίς να θες, ζωή ξεθωριασμένη
και τώρα πως αποζητάς μόνο να ξαποστάσεις
χαράματα καθώς γυρνάς και πέφτεις φοβισμένη

Σύρε και πες στην άνοιξη και πιο νωρίς ας φτάσει
τα λόγια σου κάμε νερό, πηγής να ξεδιψάσει
και σαν συρθεί σαν ερπετό, το χώμα που φυλάει
με χιόνι και με ψέματα, σα μείνει να χορτάσει

Πως έσβησαν οι γύρω σου, της μοναξιάς τον ήχο,
τα όνειρά τους που κολλάν’, από παιδιά στον τοίχο
κερί που σβήνει ο στεναγμός και από ευχή κατάρα
όλη η ζωή που σφήνωσε, μονάχα σ’ ένα στίχο

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-02-2009