Μεταλλαγή

Δημιουργός: misxos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Στην Ε. Ρέτση[/I]
1
Τι θα γινότανε σ’ αυτήν τη γη
αν όλοι ήταν πλούσιοι και όμορφοι;
Θα ήτανε οι άνθρωποι καλοί;

Φοβάμαι πως σιγά σιγά ο πλούτος
θα σκορπιστεί σε άπειρα κομμάτια.
Φοβάμαι πως αργά αργά την ομορφιά
θα αφανίζουν τα αγριεμένα μάτια.

Τι θα γινότανε σ’ αυτήν τη γη
αν όλοι ήτανε επιεικείς και μυαλωμένοι;
Θα ήτανε οι άνθρωποι ευτυχισμένοι;

Φοβάμαι πως αργά αργά κάποιοι ανεκτικοί
θα μολυνθούν από το μίασμα της αδιαλλαξίας.
Φοβάμαι πως σιγά σιγά μερικοί έξυπνοι
θα ξεμυαλίζονται απ’ τον ιό της ξιπασιάς.

Τι θα γινότανε σ’ αυτήν τη γη
αν όλοι ήταν άσχημοι και πάμπτωχοι;
Θα ήτανε οι άνθρωποι κακοί;

Πιστεύω σύντομα πολλοί κακοπλασμένοι
αλλά με ανοιχτή, ευγενική καρδιά
θα κάνανε όμορφα παιδιά
και θα’ ταν συντροφιά ευτυχισμένοι.
Πιστεύω πως γοργά πολλοί φτωχοί
θα εκτιμούν τα αγαθά της υγιούς ολιγάρκειας,
το πλούτο της ψυχής θ' αναζητούν
χωρίς να έχουν το αίσθημα της αδικίας.

Τι θα γινότανε σ’ αυτήν τη γη
αν όλοι ήτανε κακοί, φανατισμένοι;
Θα ήτανε οι άνθρωποι δυστυχισμένοι;

Πιστεύω σύντομα πολλοί κακοί
θα γνώριζαν την ομορφιά της καλοσύνης.
Πιστεύω πως γοργά πολλοί φανατικοί
θα εκτιμούσαν τα καλά της σταθερής ειρήνης.

2
Αναζητούσα την Αλήθεια και το Δίκαιο
με τη γροθιά, τα νύχια και τα δόντια,
και πολεμούσα την Ψευτιά και το Αδίκημα
με λόγια τα τσουχτερά σαν τα ακόντια.

Τώρα είναι αμβλεία τα νύχια και τα δόντια μου
και έχασε το βάρος η γροθιά,
τα λόγια είναι τώρα χαμηλόφωνα
και μετρημένη η μιλιά.

3
Δε βιάζομαι και δεν αργοπορώ
μαζί με τον Αιώνα μου βαδίζω,
τον εαυτό μου κάποτε κατηγορώ
πως δεν κατάφερα τον Ποιητή του Κόσμου να αγγίζω.

Ζω μουδιασμένος, νυσταλέα παρακολουθώ
την παγερή Αναλγησία,
το Μίσος και την Έχθρα απωθώ
με ήρεμη απελπισία.

10. 08. 98

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-02-2009