Ζώ και υπάρχω

Δημιουργός: elena351, ΕΛΕΝΑ Λ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καδένα έκανες τη σιωπή σου τώρα και την φοράς
την κρέμασες σε μιά λεπτή αλυσίδα ασημένια
τ᾽ονειρά σου γίναν τεντωμένο σχοινί πάνω προχωράς
ο νούς βαδίζει σε χωματένιο δρόμο δίχως έννοια.

Σαν καρυδότσουφλο ταλανευόμενο η σκέψη σου
και ζείς σ᾽ ένα μέλλον απρόβλεπτο παγερό
άχρωμο θλιμμένο το βλέμμα στη βλέψη σου
μοιάζει εσύ ν᾽έχεις πιεί απο το αμίλητο νερό .

Στοιχειά γίνοντε οι σκέψεις και σε κυκλώνουν
κι η νύχτα αργεί πολύ μα πολύ να ξημερώσει
τα πρέπει λερναίας ύδρας κεφάλια απλώνουν
το λουκέτο της καρδιάς κλειστό εχει σκευρώσει.

Μα η αγάπη χαμογελά απ᾽τη χαραμάδα στο παραθύρι
σου ψιθυρίζει λόγια ερωτικά γλυκά παιχνιδιάρικα
καιρός ν´ανοίξεις την πόρτα σου πρίν η κλεισσούρα την φθείρει
δές όσο πλησιάζει ό έρωτας κοντά σε κοιτάζει ναζιάρικα .

Απλωσε το χέρι σου στον κήπο κόψε το κόκκινο τριαντάφυλλο
σκύψε και χάρισέ του ένα χάδι πές απο μένα για σένα
μην αφήνεις τον έρωτα να μαραθεί σαν δεντρί άφυλλο
πάρε την αγάπη απο το χέρι απαλά γίνετε ένα .

Μην βασανίζεις άλλο τον εαυτό σου ζώ και υπάρχω
τριγυρνώντας ώρες ολόκληρες να χαζεύω τ᾽ανθη μας
πρίν ξημερώσει υπόσχομαι την κονταυγή θά᾽ ρθω
πίσω θ´αφήσουμε τον πόνο τα δάκρυα και τα λάθη μας .




24-02-2009
....@....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-02-2009