Τι φάρμακο να πάρω; Δημιουργός: jenny Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info ΤΙ ΦΑΡΜΑΚΟ ΝΑ ΠΑΡΩ;
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Το γραφείο μου το προσέχω πάρα πολύ. Ότι έχω πάνω του αλλά κυρίως στα συρτάρια του. Θέλω τάξη στα χαρτιά μου και φυσικά θέλω να ξέρω που είναι και το παραμικρό αντικείμενο για να μην κουραστώ να το βρω. Όταν το χρειάζομαι.
Στα πάνω δεξιά και αριστερά συρτάρια έχω τα μικροαντικείμενα.Μπαταρίες, συνδετήρες, μολύβια.Στα κάτω δεξιά και αριστερά έχω τους λογαριασμούς. Τους πληρωμένους. Τους απλήρωτους τους πάνω στο γραφείο.Τους έχω κάτω από τα μάτια μου. Καθημερινά .Για να μην ξεχάσω να τους πληρώσω.
Στο δεύτερο συρτάρι αριστερά έχω τα φάρμακα.. Μου. Μοιρασμένα σε κουτάκια .Μικρά και μεγάλα. Γιατρός πράμα ξέρω τι και πώς αλλά….Πάντα έχω ,στο βάθος του μυαλού μου, την ιδέα της έκτακτης ανάγκης. Του απρόοπτου. Του έκτακτου περιστατικού.Όχι για μένα αλλά για τους φίλους και τους γνωστούς. Εγώ προσωπικά σπανίως παίρνω φάρμακα. Ως γιατρός και άνθρωπος ξέρω ότι δεν υπάρχει φάρμακο χωρίς παρενέργειες. Ξέρω ότι από λάθος αντίληψη πολλοί άνθρωποι καταντάνε δέσμιοι των φαρμάκων αποκτώντας την συνήθεια να ξεκινάνε την ημέρα τους με χούφτα φάρμακά.Το μικρό μου φαρμακείο περιέχει αντι- υπερτασικά, αντιπυρετικά και παυσίπονα. Ποτέ αντιβιοτικά.
Πολλές φορές με ρωτάνε στην δουλειά μου ενίοτε και στο σπίτι: τι φάρμακο να πάρω; Απαντάω :κανένα! Τα επιχειρήματα μου είναι τα ακόλουθα :ακολουθώ την παραδοσιακή ιατρική που επιβάλει να εξετάσω τον ασθενή και μετά να εκφέρω γνώμη. Δεν κάνω ιατρική από το τηλέφωνο επειδή άλλα είναι τα μάτια του λαγού και άλλα της κουκουβάγιας. Ρωτάω στην συνέχεια: ποια είναι τα συμπτώματα του; έχουμε διάγνωση; Και το πιο σημαντικό : τον εξέτασε κάποιος γιατρός;. Τις περισσότερες φορές οι ερωτήσεις μου μένουν αναπάντητες. Παρ΄όλα ταύτα ο /η ασθενής αυτόβουλα αρχίζει κάποια φαρμακευτική αγωγή. Θεραπεία με βάση τις τηλεφωνικές οδηγίες άλλου ΄΄ευσυνήδητου΄΄ συναδέλφου και εμπορικών επιλογών του φαρμακοποιού της γειτονιάς του. Στο ελλαδικό χώρο συναντάμε συχνά και μία άλλη εναλλακτική λύση. Την φιλική συμβουλή καλοθελητών φίλων και γνωστών. Ξέρεται αυτών που αυθαίρετα έχουν αποκτήσει ΄΄ιατρικές΄΄ εμπειρίες. Αυτών που περάσανε απέξω από την Ιατρική Σχολή αλλά με βάση τις εκλαϊκευμένες ιατρικές πληροφορίες που συγκέντρωσαν από τις εφημερίδες και την τηλεόραση απέκτησαν την ψευδαίσθηση ότι ξέρουν το αντικείμενο και δικαιούνται να αντικαταστήσουν τους γιατρούς. Σε περίπτωση καλής έκβασης ,της ασθένειας ,ο συγκεκριμένος στέφεται με τον τίτλο του ειδικού στα προβλήματα υγείας .Σε περίπτωση κακής ο ίδιος υπενθυμίζει ότι δεν είναι γιατρός και ότι προσπάθησε να βοηθήσει. Αποποιείται των ευθηνών και άλλωστε η προσπάθεια δεν είχε δόλο.
Το φανερό αποτέλεσμα ,τις περισσότερες φορές είναι να συγκεντρώνουν οι περισσότεροι έλληνες διάφορα φάρμακα, μερικά ακατάλληλα άλλα ληγμένα στα συρτάρια και τις ντουλάπες του σπιτιού τους. Το κρυφό είναι να εμφανίζονται επιπλοκές και πρόσθετα προβλήματα στην ήδη επιβαρυμένη κατάσταση του ασθενούς. Αυτό που δεν ξέρουν οι αυτόβουλοι θεραπευτές είναι ότι το καλύτερο φάρμακο για τον ασθενή είναι η αγάπη, το γέλιο ,η συμπόνια και η συμπαράσταση που εκδηλώνεις σε έναν άρρωστο άτομο. Η καλύτερη βοήθεια είναι να του τηλεφωνείς ή να παραβρεθείς κοντά του. Να τον επισκεφτείς στο κρεβάτι του πόνου και να διατηρήσεις μία διακριτική απόσταση από μία επιστήμη που δεν ξέρεις !
Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-02-2009 | |