Πρώτο Άτιτλο

Δημιουργός: Angela_MP

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξέρεις
Τώρα πια οι νύχτες μοιάζουν άδειες
Τώρα τα άστρα μου σκεπάζει συννεφιά
Ξέρεις
Τώρα σωπάσαν τα τραγούδια
Και μόνο ο άνεμος μου κάνει συντροφιά

Λείπω
Από την ίδια τη ζωή μου-
Φωνή μου, ανάσα μου, ψυχή, πού να σε βρω;
Λείπεις
Κι όλες οι πόρτες κλείνουν πάλι
-Μες από μάτια βουρκωμένα πώς να δω;..

Και η θλιμμένη μου βροχή σπάει τα τζάμια
Μ'ενός παράφρονα αγέρα το ρυθμό
Κι από τα μάτια μου αναβλύζουνε ποτάμια
Μαύρα μου τρένα, δίχως άκρη και σταθμό
Και παραδίνομαι σ'ετούτη την απάτη
Χρόνε σακάτη, που με πέταξες εδώ!
Μες τα πνευμόνια την ανάσα μου κλειδώνω...
Δώσε μου χρόνο, Χρόνε, μήπως και σωθώ

Φεύγω...
Τώρα που σώπασε η πόλη
Με κλείνουν πάλι μέσα στ'άδειο μου κλουβί
Φύγε.
Πάντα εξατμίζομαι τα βράδυα
Και πάντα η μάσκα μου ραγίζει την αυγή
Τρέμω...
Τρέμω ξανά να μη με χάσω,
να μην ξεχάσω από τον ίσκιο σου να βγω
Και σπάω!
Πέφτω σε χίλια-δυο κομμάτια
Και σα γυαλί ζητάω στο αίμα σου να μπω...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-03-2009