Περί γάμου…

Δημιουργός: misxos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φεγγάρι αδέσποτο
με άσπρα γάντια.
Μπήκες στο κλουβί της τύχης,
που φτερουγίζουν
τα ερπετά της λαγνείας.
Σου φέρω μήνυμα
από την σταυρωμένη μοναξιά
ξαπλωμένη μες στα βουνά
του διαβόλου.
Έδωσα το τελευταίο μου
τρισδιάστατο ρεσιτάλ.
Λιντσάρω τους παλιόφιλους αγαπητούς
και κλαίω.
Αγναντεύει τις λυγερές
με το μαύρο μάτι του το ρεβόλβερ.
Νήματα σερπαντίνας
πετάνε πάνω από
τους ευνουχισμένους.
Ζητάει ηδονή η λευκόδοντη σάτιρα.
Ναι,
λέει η ιερόδουλη του Ναού
της Τυπολατρίας.
Δώρο της Μοίρας το χρυσό φιαλίδιο
με δηλητήριο
της συνύπαρξης.
Από την μικροκαμωμένη λαοθάλασσα
φτάνει το χαμπάρι.
Σιλουέτα ασπρόμαυρη και δικέφαλη
έχει η σκλαβωμένη ελευθεριά.

Πρώτα ήρθαν τα πάθη,
νάνος ήταν ο γάμος που ήρθε μετά.
Στην αρχή μ' έκαψε η φωτιά,
ύστερα μ' έπνιξε ο καπνός.
Λουλούδι μαραμένο και αγκαθερό
ο αιώνιος δεσμός.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-03-2009