Τον Κοκό σου εσύ Κοκώνα..(ε)

Δημιουργός: ΕΛΕΑΝΝΑ, Λένα Κατσιμαντού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ήρθες ξαφνικά μπροστά μου
κι έχασα όλη τη μαγκιά μου
ήμουνα με μια παγώνα
και εσύ ήσουνα γοργόνα
κούναγες ότι κουνιόταν
το κορμί σου δεν πιανόταν
ένας έρωτας χανόταν
κι ένας έρωτας γεννιόταν..
τον πρώτο που θα συναντήσω
μες το στόμα θα φιλήσω
τη ζωή μου εγώ θα ζήσω
πίσω πια δεν θα γυρίσω
κάτι τέτοιο θα'χες πει ..
και μου έδωσες φιλί
μα όταν πήγα να σ'αγγίξω
πήγες ένα μέτρο πίσω.
τελικά παρηγορούσα
μια γλυκειά ξανθομαλλούσα
που αγαπούσε έναν κοκό
που της έκανε κακό.
Τώρα μόνο αναρωτιέμαι
στον καθρέφτη που κοιτιέμαι
αν το γράφει επιεικώς
ότι είμαι μαλθακός.
τον κοκό σου εσύ κοκώνα
και γω δίπλα σου κολώνα
έχασα και την παγώνα
που κοιτούσε απ'την κρυψώνα
με τ'αλήθωρά της μάτια
αν σε πάω ως τα βάτια
να σου δείξω με βουντού
τι του πρέπει του κοκού.
Τον πρώτο που θα συναντήσω
μες το στόμα θα φιλήσω
τη ζωή μου εγώ θα ζήσω
πίσω πια δεν θα γυρίσω..
τι να πω για το θυμό σου ;
,δεν κρατάει μα το θεό σου
έχασες και το παλτό σου
κι έφυγες με τον κοκό σου
έφαγα και μια μπουνιά
που 'ρθε απ' το πουθενά
είχα πιει και εφτά ποτά
δεν αντέδρασα σωστά.
Τώρα μόνο αναρωτιέμαι
στον καθρέφτη που κοιτιέμαι
αν το γράφει επιεικώς..
ότι είμαι μαλθακός.
Άλλη νύχτα άμα μου τύχει
καμιά τέτοια να μου λείπει
γιατί είμαι γεννημένος
και χαμένος και δαρμένος!

(και γδαρμένος μπορώ να πω γιατί.. εφτά τα δικά μου και εφτά τα δικά σου δεκατέσσερα και ένα της παγώνας που είναι συντηρητική δεκαπέντε επι πέντε και σαράντα είσοδο..α ..ι σιχτίρ δεν ξαναβγαίνω!)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-03-2009