Ομοιότητες β

Δημιουργός: Ιππαρχος, Δημήτρης

"Πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά που μεγαλώνει", Ο.Ε.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εσύ ο φάρος ο περίβλεπτος κι ο αψηλός
o αναμμένος μια φορά κι άλλες επτά σβηστός
στητός και κατακόρυφος σε πείσμα του ανέμου
εξαρτημένος από το νησί σου για να υπάρχεις
κι από τη μοναξιά που λες πως θέλεις να νικήσεις,
για αυτό η φλόγα σου σαν μάτι δακρυσμένο, σαν χέρι
απλώνει αναζητώντας το καράβι που επιστρέφει.
Θρηνείς κάθε φορά που ο ήλιος ανατέλλει
και ξεψυχά η φωτιά και σβήνει όλο το φως σου
είσαι της νύχτας πλάσμα μαγικό και του πελάγους

Το αστέρι εγώ το αδύναμο, το μόλις ορατό
στην άκρη ενός αστερισμού εκτεταμένου
χωρίς εμένα χάνει νόημα και σχήμα
εγώ χωρίς αυτόν αδιάφορα θα μένω αναμμένος
το ίδιο μόνος όπως πριν, το ίδιο όπως πάντα.
Με σβήνει το άστρο της αυγής, πεθαίνω κάθε μέρα
μα δε θρηνώ, δε νοιάζομαι, είμαι συνηθισμένος
είμαι της νύχτας ύπαρξη και τ’ ουρανού στολίδι

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-03-2009