Νεκρανασταση

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν αντέχω το ματωμένο δειλινό
Το πράσινο στα χείλη δηλητήριο
Τα σήμαντρα που χτυπάνε του θανάτου εσπερινό
Δεν αντέχω της αγωνίας το μαρτύριο

Σου φόρεσα κορόνα απο ιερά βοτάνια
Μα σε ψάχνω ολοένα στα ξεσκισμένα μου σημάδια
Μες στους δρόμους που γυρνούν του καημού τα καραβάνια
Μες στο χορό των ντουβαριών που σκοτώνουν τα λειβάδια

Τι θάταν η ζωή δίχως το δικό σου βλέμμα
Πικρή σιωπή τη νύχτα και τη μέρα
Άβυσσος δίχως ρυθμό και αίμα
Ριγμένη στα χέρια του πυρπολυμένου αγέρα

Νοσταλγώ την τριγυρίστρα σου ματιά
Τη λυρική πεταλούδα της ψυχής σου
Ωραίε μου καθρέφτη ,πέταξε, κοίταξε την άφωνη καρδιά
Το περιβόλι του έρωτα που καρτερά στην άκρη της ζωής σου

Θρεμμένη με δάκρυ κι αναστεναγμούς
Βουβό απλώνει το δίχτυ στην ελπίδα
Καημένη αράχνη στον αστερισμό του εκκρεμούς
Τυλιγμένη με θανάσιμη λεπίδα

Ο χρόνος έχει το χρώμα των ματιών σου
Καθάριε και μόνε καημέ της κρυφής αυγής μου
Το σώμα μου λούζω στο δροσονέρι των φιλιών σου
Ξέφρενο νερό κι αβέρτο,ευωδιασμένο της πηγής σου

Ζωγραφίζω ένα σταυρό και βάζω τ’όνομά μου
Κρίνα και για σεμιά φυτρώνουν στο πλευρό μου
Παναγιά ντυμένη στο χαμόγελό σου,αναστάση που γράφει τ’όνομά σου
Μηνάει ξάγρυπνη ξανά τον ερχομό μου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-03-2009